ည (၁၁) နာရီ မေက်ပြဲ
ကာမတဏွာဇာတ္ဟူသည္ စၾကာဝဠာ ကမၻာေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး မူလအရင္းခံဇာတ္ ျဖစ္၏။ ထိုကာမတဏွာႏွင့္အတူ အေမွာင္ဖုံးျခင္း၊ အလင္းကြယ္ျခင္း တည္းဟူ
ေသာ အဝိဇၨာႏွင့္ တဏွာ ဇာတ္သည္ ခြဲျခား၍ မရေလာက္ေအာင္ စည္းလုံးညီညြတ္ၾကသည္။
ပိုးမႊားတိရစၧာန္အစ၊ လူသားအလပ္ နတ္ေဒဝတာ အဆုံး ဖိုမသတၱဝါ အားလုံးတို႕သည္ ကာမဆက္ဆံျခင္း ၊ ကာမအရသာယူျခင္း ၊ ကာမသုခ ခံစားရျခင္းမွ မကင္း
လြတ္ႏိုင္ၾကေပ..။
ယုတ္စြအဆုံး ဖုိမစုံတြဲ၍ ကာမအရသာကို ခံစားခြင့္ မရလွ်င္ေတာင္ မိမိ၏ ဖိုမအဂၤါတို႕ကို လႈံ႕ေဆာ္ ႏိႈက္ဆြ ကလိ၍ ကာမဆႏၵ ေျပၿငိမ္းမႈကို ဖီးတက္ၾကသည္သာ
ျဖစ္ၾက၏။ အဆင့္ျမင့္ လူသားတို႕မွာ အခ်စ္ဟူေသာ ယဥ္ေက်းေသာ စကားလုံးအားကိုးျဖင့္ အိမ္ယာတည္ေဆာက္မႈ ျပဳၾကသည္။
ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဖိုႏွင့္မ လြတ္လပ္စြာ ကာမဆက္ဆံလိုေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ဤကား ကမၻာ့အဖြဲ႕အစည္းက တရားဝင္လက္ခံထားေသာ ဓမၼတာကိစၥျဖစ္၏။ မည္သူမွ် အျပစ္မေျပာၾက..။ အျပစ္ဟု ယုိးမယ္မဖြဲ႕ၾကပါ..။ သဘာဝ အသိျဖင့္ နား
လည္မႈေပးႏိုင္ၾက၏။
ထိုသို႕မဟုတ္ဘဲ မိမိလင္၊ မိမိမယားကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ကာမစည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္လွ်င္ေတာ့ အဓမၼကာမ(သို႕) ကာေမသုမိစၧာစာရဟု သတ္မွတ္ထားၾကသည္။
ထိုသို႕သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားပါလ်က္ ထိုစည္းကမ္းကို ေပၚေပၚတင္တင္တစ္ပိုင္း၊ မေပၚမလြင္ တစ္ဖုံ ပုံစံမ်ဳိးစုံျဖင့္ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ေနၾကေသာ ေယာက်္ားမိန္းမ
တို႕မွာ ဤေလာကႀကီးတြင္ ဒုႏွင့္ေဒး ရွိေနပါသည္။
ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ရွိ၏။ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိ၏။ အနႏၲေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး အဝိဇၨာ ၊တဏွာတည္းဟူေသာ မူလဇာတ္ႀကီးက အုပ္စိုးလႊမ္းၿခဳံထားေသာေၾကာင့္ ဟု အေျဖ
ထြက္ပါသည္။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ကိုေပါစိန္သည္ မၾကည္ရွိန္ကို ..ကိုေမာင္ထြန္းလက္ထဲမွ လုယူလာခဲ႕၏။ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရ တရားဝင္လက္ထပ္ယူသည္ကား မွန္ေပမယ္႕.. ထိုအေျခအေန
ေရာက္ေအာင္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ အရင္းတည္ခဲ႕ၾကသည္။
ဝဋ္ဆိုသည္မွာ လည္တတ္ေသာ သဘာဝရွိသည္ႏွင့္အညီ ယခုတစ္ဖန္ ကိုေပါစိန္ တရားဝင္လက္ထပ္ယူထားေသာ မၾကည္ရွိန္ကိုလညး္ ထြန္းထြန္းက ကာမစည္း
ကမ္း ေဖာက္ဖ်က္၍ ပစ္ပစ္ခတ္ခတ္ႀကီး လိုးေနပါေတာ့သည္။
အိမ္ေပၚထပ္ရွိ အခန္းထဲတြင္ မၾကည္၇ွိန္ ေယာက္်ား ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ ကာမဒဏ္၊ အရက္ဒဏ္ပိ၍ အားအင္ခ်ိနဲ႕ကာ အိပ္ေမာက်လ်က္ ရွိ၏။ အရြယ္ကစကား
ေျပာလာၿပီျဖစ္၍ ငယ္ငယ္ကလို ကာမဆက္ဆံႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့.။ စိတ္ထန္သေလာက္ ရုပ္ခႏၶာက သိပ္မဟန္လွေတာ့ေပ..။ ထို႕အျပင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလြန္အ
ကၽြံ ေသာက္လာခဲ႕ေသာ အရက္ဒဏ္က ခႏၶာကိုယ္ကလီစာ အစိတ္အပိုင္းတို႕ကို ပ်က္စီးေစခဲ႕ၿပီ..။
အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ အားအင္တိုးပြားသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း အရက္အရွိန္ကုန္ေသာအခါ တစ္ကိုယ္လုံး မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ..။ ယေန႕ ကိုေပါစိန္ သူ႕မိန္းမကို
ကာမဆက္ဆံေသာ အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ႕သည္။ မေန႕ညက ဖဲဝုိင္းတြင္ မိုးလင္းခဲ႕သည္။ တစ္ညလုံးလည္း အရက္ေသာက္ခဲ႕၏။
တစ္ေရးမွ မအိပ္ရေသးခင္ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ လုပ္ခဲ႕ျပန္သည္။ ထို႕ေနာက္ တေရးတေမာ အိပ္ၾက၏။ ႏိုးလာျပန္ေတာ့ ကာမပိုးက ျပန္ၾကြလာျပန္
သည္။ သည္ေတာ့ ဆက္ေသာက္ဆက္လိုးၾကျပန္သည္။
ဗလရုပ္ဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ သုတ္ေရေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ျဖဳန္းတီးလိုက္ရသည္႕အတြက္ ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တဒဂၤ အဆက္ျပတ္ခါ အိပ္
ေပ်ာ္ျခင္းသို႕ ေရာက္သြားရပါေတာ့သည္။
ထိုအခိုက္ ထြန္းထြန္းႏွင့္ သူ႕မိန္းမတို႕ ေအာက္ထပ္အဖီထဲတြင္ ကာမႏွစ္ပါးသြား ဇာတ္ႀကီး အပီခင္းက်င္း ေနၾကသည္ကို ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ေတာ့ လုံးဝ
မသိႏိုင္ပါေတာ့ေခ်..။
မေန႕ညက ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕အတြက္ မိန္းမရွာရာ မထင္မွတ္ဘဲ မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ ေတြ႕ခဲ႕ၾကသည္။ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႕ညသည္ နကၡတ္စုံ ေဆးေပါင္းခသိဒၵိဝင္
ေသာ ညျဖစ္ေၾကာင္း သူၾကားသိဖူးပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ မၾကည္ရွိန္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ သူ႕အတြက္ မိုးေပၚက် ပံ႕သကူ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ လက္ဖြဲ႕အတြက္ သိဒၵိထက္ျမက္ရန္ ေစာက္ဖုတ္
ကို လိုးမိရာမွ အခုေတာ့ စြဲလန္းသြားခဲ႕ရၿပီ..။
မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ ဒုတိယအႀကိမ္မလိုးခင္မွာ မတင္ရီမကို ဘူတာလိုက္ပို႕ရင္း အျပန္လွည္းေပၚမွာ လုိးခဲ႕ၾကေသးသည္။ မၾကည္ရွိန္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက မတင္ရီမ
ေစာက္ဖုတ္ထက္ ဆြဲငင္အားေကာင္းလွေသာေၾကာင့္ မတင္ရီမကို လိုးခြင့္ရပါလွ်က္ ပစ္ထားခဲ႕ကာ မၾကည္ရွိန္ထံသို႕ ဆုိက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး ေရာက္လာရျခင္း
ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းလည္း ေကာင္းေကာင္းအိပ္ရေသးသည္မဟုတ္..။ မေန႕ညကလည္း မႏၲာန္ရြတ္ဖတ္ရသည္႕ကိစၥ..။ ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕ကိစၥႏွင့္ မိုးလင္းခဲ႕သည္။ ေန႕လည္
ကေတာ့ တေရးတေမာ ေခတၱာအိပ္လိုက္ရပါေသး၏။ သို႕ေသာ္ မတင္ရီမက ည(၁၁)နာရီအေရာက္ ဘူတာလိုက္ပို႕ပါဆို၍ ပို႕ေပးရသည္။ အျပန္တစ္လမ္းလုံး
လွည္းေပၚတြင္ လိုးခဲ႕ၾကသည္။ ရြာနားေရာက္မွ လိုးပြဲႀကီး ၿပီးဆုံးခဲ႕သည္။
ထိုမွတစ္ဖန္ မၾကည္ရွိန္ထံသို႕ အေရာက္လာခဲ႕ရာ သန္မာထြားႀကိဳင္းလွေသာ လူပ်ဳိရိုင္းေပမို႕ အားမာန္အျပည္႕ျဖင့္ ထိထိမိမိႀကီး လိုးႏိုင္ဆဲျဖစ္ေနပါသည္။
မၾကည္ရွိန္ကို ခုံေရွ႕ေနာက္တန္း ေက်ာေပးခိုင္းၿပီး မတ္တတ္ရပ္လ်က္ လိုးလာခဲ႕ရာ မၾကည္ရွိန္ကသာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ ထြန္းထြန္းက မၿပီးေသး..ေဆာင့္လုိး
ေကာင္းေနဆဲ ျဖစ္၏။
ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံး ေယာင္ကိုင္းဖူးၾကြလာသည္႕တိုင္ မၾကည္ရွိန္ကလည္း အရႈံးမေပးေသး..၊ အေၾကာကလည္းသန္၊ ေဇာကလည္း ထန္ေနဆဲ ျဖစ္ေတာ့
သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လြန္းသည္႕အတြက္ အလႈပ္အၾကြေတြ မ်ားလြန္းရကား ဖင္တစ္ခုလုံးက်ိန္းေနၿပီ..။
“ ေမာင္ေလး…ေမာင္ေလး…ပုံစံတစ္မ်ဳိး ျပင္လိုးအုံးကြာ… မမ ဖင္ေတြ ႀကိမ္းလွၿပီ…”
“ အင္း အငး္… ရပါတယ္… ရတယ္…”
ရတယ္ ရတယ္ဟုေျပာၿပီး ထြန္းထြန္းက သူ႕လီးတန္ႀကီးကို မႏႈတ္ေသးဘဲ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႕ ေဆာင့္ေနေသးသည္။
“ ဖြတ္…ဖြတ္….ျပြတ္….ဖြတ္…စြပ္……ဖြတ္……..”
“ အမေလး…ကၽြတ္..ကၽြတ္…အင့္…အေမ႕..ဟင္း အင္း…ကၽြတ္…ကၽြတ္………”
ေကာင္းလိုက္သည္႕လိုးခ်က္ေတြက မၾကည္ရွိန္တစ္ကိုယ္လုံး အီစိမ္႕ေနပါေတာ့သည္။
“ ကဲ…ဘယ္လို ခံခ်င္တာလဲ…ေျပာ………”
“ ေအာ္………ေျပာေလ…….”
ထြန္းထြန္းက သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ေညွာင့္ရင္း ေမး၏။ ထြန္းထြနး္လီးမွာ အာဂလီးႀကီးျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ သုတ္ေရမထြက္ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ရုံမက
လီးတန္ႀကီးမွာလည္း သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာေက်ာေတာင့္တင္းေန၏။ အမ်ားၾကားဖူးသည္႕ ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ရွိသည္..။
တစ္ေန႕ … မိညိဳႏွင့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္တို႕ သုံးေယာက္သား လင္ခန္းမယားခန္း ျခင္ေထာင္ဇာတ္လမ္းေတြကို တစ္တစ္ခြခြ ေျပာေနၾက၏။ သူတို႕သုံး
ေယာက္ထဲတြင္ မိညိဳက အိမ္ေထာင္သက္ အရင့္ဆုံး ျဖစ္၏။
သူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္က သူ႕ေယာက္်ားလီးမွာ တုတ္တုိႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း..၊ တိုေပမယ္႕ တုတ္သည္႕အတြက္ ခံရတာ အရသာရွိေၾကာင္း ၾကြား၏။ ထိုအခါ
တစ္ေယာက္ကလည္း အားက်မခံ သူမေယာက္်ားလီးကေတာ့ အလြန္ရွည္ေၾကာင္း ၊ ေဆာင့္လိုးလွ်င္ သားအိမ္ဝကို ဒုတ္ခနဲ ဒုတ္ခနဲ ေဆာင့္မိ၍ အီဆိမ္႕ေနေအာင္
ေကာင္းေၾကာင္း၊ သူမကလည္း ေကာ့ေကာ့ေပးေၾကာင္း..၊ ထိုအခါ လီးတုတ္တို၏မယားကလည္း အားက်မခံ သူမကေတာ့ ဖင္ဆုံႀကီးကို စေကာဝုိင္းသလို ဝိုက္
၍ဝိုက္၍ ေမႊ႕၍ခံေၾကာင္း ၊ လီးႀကီးက တုတ္တုိႀကီးမို႕ ေစာက္စိကိုပါ ထိသျဖင့္ မူးေမ႕မတတ္ ေကာင္းလွေၾကာင္း ေျပာ၏။
သူတို႕စကားကို မညိဳကၿပဳံး၍ နားေထာင္ေနသည္။ ထိုစဥ္ တစ္ေယာက္က ..
“ ဟဲ႕ ေကာင္မ ေျပာေလ…၊ နင့္ေယာက္်ား လီးကေရာ ဘယ္လိုလဲ..၊ လီးတိုလား..လီးရွည္လား…ေျပာေျပာ…ေကာင္မ…”
“ေအာင္မယ္… ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္နဲ႕ ညည္းတို႕က လီးဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္း အလုိးခံဘူးလို႕လဲ..”
“ ဟဲ႕… ကိုယ္ယူထားတဲ႕ ေယာက္်ား လီးတစ္ေခ်ာင္းတည္းေပါ႕…ဟဲ႕…”
“ ေအး…ငါက နင္တို႕ထက္သာတယ္ သိလား..၊ လီးအေခ်ာင္း ၂၀ ေလာက္ခံဖူးတယ္..၊ လီးတုတ္၊ လီးရွည္၊ လီးပိန္၊ လီးေကာက္၊ ဒစ္ဖုံး ၊ ဒစ္လန္၊ လီးညိဳ၊ လီးမဲ၊
အဖ်ားရွဴး.၊ အရင္းတုတ္၊ အဖ်ားအရင္းရွဴး အိုေအ…စုံေနတာပါပဲ…”
“ ေကာင္မ…ညည္းတကယ္ ေျပာေနတာလား…”
“ တကယ္ေပါ႕ဟဲ႕…ဒီမယ္ ၾကည္႕ပါလား…ငါ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ၿပဲလန္ေနၿပီ သိလား..”
မိညိဳက ထမီကို လွန္ျပသည္။ ဟုတ္ေလာက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြက ၿပဲလန္ေနၿပီး ညိဳမဲေန၏။ လီး၏ဒဏ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ္႕မည္..။
“ အင္း…ဒီကိစၥမွာေတာ့ ညည္းက ဒို႕ရဲ႕ဆရာမႀကီးေပါ႕ေလ…၊ ေျပာပါအုံးေအ..ေကာင္မရဲ႕…ဘယ္လီးမ်ဳိးက အေကာင္းဆုံးဆိုတာ…”
ထိုစဥ္ မိညိဳက ဆရာမႀကီးဟန္ အၾကည္႕ျဖင့္ ….
“ တိုသည္ရွည္သည္ ထုိႏွစ္လီ မိညိဳမသိ..၊ ၾကာၾကာစိမ္လိုး ထိုလီးမ်ဳိး အဖိုးထိုက္တန္၏ ..တဲ႕ေဟ႕.. မွတ္ထား ေကာင္မေတြ….”
ထိုပုံျပင္အရဆိုလွ်င္ ထြန္းထြန္းလီးမွာ အဖိုးထိုက္တန္ေသာ ေတာ္ဝင္လီးမ်ဳိး ျဖစ္ပါသည္။ စိမ္လိုးခ်က္ကေတာ့ အံ႕မခန္းပင္..။ ထို႕အျပင္ အရွည္ ရွစ္လက္မ၊
လုံးပတ္အတုတ္က ၇ လက္မနီးနီးရွိရာ အဘယ္မွ် ေက်နပ္အားရစရာ ေကာင္လွမည္နည္း..။
“ ေဟာဗ်ာ…ေျပာေလ မမရဲ႕… ဘယ္ပုံစံမ်ဳိး လိုးေပးရမွာလဲ.. ၊ ကဲဗ်ာ…ရႈပ္တယ္.. မမလက္ႏွစ္ဖက္က က်ဳပ္လည္ပင္းကို ၿမဲၿမဲဖက္ထား..”
မၾကည္ရွိန္က ထြန္းထြန္းေျပာသည္႕အတိုင္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထြန္းထြန္း၏လည္ပင္းကို ခ်ိတ္ေပးထားလိုက္၏။ ထိုစဥ္ ထြန္းထြန္းက ဒူးေခါင္းေကြးေအာင္ လက္
လွ်ဳိၿပီး ပင့္မလိုက္သည္။
မၾကည္ရွိန္ကိုယ္လုံးႀကီးက အထက္သို႕ေျမာက္ပါလာ၏။ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးတန္ႀကီးမွာလည္း တပ္လ်က္သားျဖစ္သည္။ သန္မာလိုက္သည္႕ ထြန္းထြန္း…၊ သူ႕
ကို္ယ္လုံးႀကီး မထားတာမ်ား ေက်ာ့လို႕…။
မၾကည္ရွိန္ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေပြ႕မထားရသျဖင့္ ထြန္းထြန္းဘက္ကေတာ့ မည္သည္႕လႈပ္ရွားမႈမွ မလုပ္ႏိုင္ေပ..။ မၾကည္ရွိန္တစ္ေယာက္တည္းသာ ထြန္းထြန္းလည္
ပင္းကို ယီးေလးခိုလ်က္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ၾကြ၍ၾကြ၍ ေဆာင့္ေဆာင့္လုိးခ်ေပးေနပါေတာ့သည္။
“ ဘြတ္…ဗလြတ္…ျပြတ္….ဘြတ္…..ပလပ္…ျပြတ္….”
လည္ပင္းကို ယီးေလးခို..ေလထဲမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေဆာင့္လိုးရသည္မို႕ ကာမဂီတသံစဥ္ေတြက ၿမိဳင္ဆိုင္ ဆန္းသစ္လ်က္ ရွိ၏။ မၾကည္ရွိန္ခမ်ာမွာလည္း မီး
ကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္လ်က္ ထြန္းထြန္းလဲသြားမည္ စိုး၍ မွန္မွန္ေလးသာ ေဆာင့္ခ်ေပးပါသည္။
စို႕စို႕ပို႕ပို႕ႀကီးနဲ႕ အီစိမ္႕ေနေသာ ကာမအရသာႀကီးက မၾကည္ရွိန္တစ္ကိုယ္လုံး စိမ္႕ထုံေနပါေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအတြင္းမွာလည္း လိႈက္ခနဲ လိႈက္ခနဲ ၾ
ကြၾကြတက္လာေနရ၏။
သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာတင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ႏူးညံ႕သေလာက္ သန္မာေသာ အဖုတ္ၾကြက္သားေတြက ညွစ္၍ညွစ္၍ ေပးေနသည္။ ထိုအေတြ႕ထူးက
ထြန္းထြန္းလီးထိပ္ႀကီးတဝုိက္ကို ယားၾကြက်ဥ္စိမ္႕ေနေစ၏။ သို႕ေသာ္ လေရပူေတြ ပန္းမထြက္ရေလေအာင္ ထြန္းထြန္း ေတာင့္ခံထားပါသည္။
ဤသို႕ျဖင့္ အိမ္ကို တစ္ပတ္ ပတ္မိသြားသည္။ ထြန္းထြန္း ေစာေစာက ခုံေရွ႕တန္းေပၚတြင္ မၾကည္ရွိန္ကို ကန္႕လန္႕ျဖတ္အေနအထားျဖင့္ လွဲသိပ္ေပးလိုက္၏။
မၾကည္ရွိန္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္း ေဘးသို႕ၿဖဲကားထားလိုက္သည္။ တစ္ဝက္ေလာက္ ကၽြတ္ထြက္လာေသာ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို ဆီးခုံခ်င္း ထိမိသည္အထိ ဖိကပ္
လိုက္သည္။
ေခတၱခဏ ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီး.. လီးႀကီးကို တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္သြင္းသည္..။ ဤသို႕ မွန္မွန္ညွင္းညွင္း အသြင္းအထုတ္ ေလးငါး
ခါေလာက္ လုပ္ေပးၿပီးေနာက္ အရွိန္ရလာေသာ အျမန္ရထားႀကီးပမာ ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။
“ ဖြတ္…ျပြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္…စြပ္….ဖြတ္……..”
“ ျပြတ္…ဖြတ္…..စြပ္….ဖလြတ္….ဘြပ္………”
“ အမေလး..ေတာ့… အီး ..ရွီး….အမေလး..ေလး… အင့္…အေမ႕…. အမေလး…အား..အား…….အင့္ ရွီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္….. ”
ထြန္းထြန္းေဆာင့္ခ်က္ေတြက မီးပြင့္မတတ္ ျပင္းထန္လွသည္။ မၾကည္ရွိန္ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ထြန္းထြန္းလက္ႏွစ္ဖက္ကို ကုတ္ဖက္ထားသည္။ ၿပီးေတာ့
ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ထိုးခံသည္။
ဤသို႕ အလုိးအေဆာင့္ အေကာ့အပင့္ေတြျဖင့္ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ႀကီး လိုးခံေနၾကရာ အခ်က္ေပါင္းစြာ ေဆာင့္အၿပီးတြင္ မၾကည္ရွိန္တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို
တဆတ္ဆတ္ တုန္လႈပ္လာကာ ႏွာေခ်သကဲ႕သို႕ ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ေရပူေတြ ဗြက္ခနဲ ဗြက္ခနဲ ပန္းထြက္လာပါေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြ
လည္း တဆတ္ဆတ္ လႈပ္ေနသည္..။
မေန႕ညက အေတြ႕အႀကဳံအရ မၾကည္ရွိန္ ၿပီးၿပီဆိုတာ ထြန္းထြန္း သိလိုက္ေပသည္။ သည္ေတာ့ သူ႕စိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း
ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။
လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး တဖ်င္းဖ်င္း ယားၾကြလာသည္။ ထိုစဥ္ ခႏၶာကိုယ္ သိမ္႕ခနဲ ၿငိမ္႕ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ဗ်င္းခနဲ ပန္းထြက္လာသည္။
လေရထြက္ေနရင္း ေဆာင့္လ်က္ရွိရာ တစ္ကိုယ္လုံး သိမ္႕ခနဲ သိမ္႕ခနဲ လႈပ္ခါသြားသည္။ ဤအခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေပၚေသာ ကာမအရသာသည္ အရသာတကာတို႕
တြင္ အထူးျခားဆုံးေသာ အရာ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းက ေဆာင့္ေနတာကို လုံးဝရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေႏြးေထြး၇ွိန္းျမေသာ ေစာက္ေခါင္းႀကီးထဲတြင္ သူ႕လီးႀကီးကို စိမ္လွ်က္ ဇိမ္ႏွင့္ မွိန္းေနပါသည္။
မၾကည္ရွိန္ကလညး္ စကားမေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းေနသည္႕အတြက္ မ်က္လုံးေမွးစင္းၿပီး ကာမအရသာကို အျပည္႕အဝ ခံယူေနပါေတာ့သည္။ ကာမအရ
သာကို ဇိမ္ႏွင့္ ခံစားေနၾကစဥ္…….
“ ဝုန္း….ဂလုံး…ဖုန္း…………….”
ဟူေသာ အသံႀကီးေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို ျဗဳန္းခနဲ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး မၾကည္ရွိန္ကိုပါ ေပြ႕ထူလိုက္သည္။ မၾကည္ရွိန္က ေျပေလ်ာ့ေန
ေသာ ထမီကို ကမန္းကတန္း ျပင္ဝတ္လိုက္ၿပီး အေပၚထပ္သို႕ ေျပးတက္သြားသည္..။
ထြန္းထြန္းကလည္း မလွမ္းမကမ္းက ကပ္လိုက္ပါသြားသည္..။
အေပၚထပ္ေရာက္ေသာအခါ ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ ခုတင္ေပၚက လိမ္႕က် ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ႀကီးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ပုဆိုးကလည္း ကၽြတ္ေန၏။
လေမႊးမဲမဲအုပ္ေအာက္တြင္ လီးတန္မဲမဲႀကီးက ေငါင္စင္းၿပီး ေပ်ာ့ေခြေနပါသည္။
“ ကိုေပါစိန္….ကိုေပါစိန္….”
မၾကည္ရွိန္က ကိုယ္ကိုလႈပ္ႏိႈးေသာ္လည္း ကိုေပါစိန္ မႏိုးပါ။ ေဟာက္မ်ားပင္ ေဟာက္ေနလိုက္ေသးပါ၏။ မၾကည္ရွိန္က ခုတင္ေပၚက်န္ရစ္ေသာ ေစာင္ကို ဆြဲယူလို
က္ၿပီး ေခါင္းကေနေျခဖ်ားထိ လႊမ္းၿခဳံေပးလိုက္သည္။
ကိုေပါစိန္တစ္ကိုယ္လုံး ေစာင္ျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းသြားေသာအခါ ထြန္းထြန္းက မၾကည္ရွိန္ကို အားရပါးရ ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး နႈတ္ခမ္းအစုံကို ျပြတ္ခနဲ စုပ္ယူလိုက္သည္။
မၾကည္ရွိန္ကလည္း ထြန္းထြန္းပါးစပ္ထဲ သူ႕လွ်ာကို ထိုးထည္႕ၿပီး တို႕ထိကလိေပးသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ေတြထလာၾကျပန္သည္။ မၾကည္ရွိန္ လက္ေတြက
ထြန္းထြန္းေပါင္ၾကားရွိ လီးတန္ႀကီးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္လာ၏။
ထို႕ေနာက္ ဂြင္းတိုက္သလို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ေပးသည္။ လီးတန္ႀကီးက မၾကည္ရွိန္လက္ထဲမွာပင္ ပူေႏြးမာေတာင့္လာသည္။ ထို႕အတူ မၾကည္ရွိန္ေစာက္ဖုတ္
ႀကီးမွာ ေဖာင္းၾကြလာ၏။ ထြန္းထြန္း မၾကည္ရွိန္ကို ဖင္ကုန္းခုိင္းၿပီး ထမီကို ပင့္လွန္ကာ သူ႕ပုဆိုးကိုလည္း မလွ်က္ ရြအာဖူးၾကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႕
ထိုးထည္႕လိုက္ပါေတာ့သည္။
“ ဇြိ….ဇြိ…ျပြတ္…ဖြတ္….ဇြိ…..ဖြစ္….ပလစ္…ဖြတ္….”
“ အိ….အင့္….အေမ႕….အား……အား……..”
ထြန္းထြန္းက မၾကည္ရွိန္ခါးကို တင္းတင္းဖက္ထားလွ်က္ အေနာက္မွ အသားကုန္ ႀကဳံးႀကဳံးၿပီး ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။
“ အား…အား…..အ…အီး….ရွီး….ကၽြတ္…ကၽြတ္……..”
ေစာက္ေရပူေတြ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ မၾကည္ရွိန္ကိုယ္လုံးႀကီးက ေရွ႕သို႕ ငိုက္က်သြားမည္ အျပဳ ထြန္းထြန္းက အသာဖက္ထားၿပီး ဆက္ေဆာင့္သည္။
“ ဖြတ္….ျဗစ္…..ျပြတ္…..ဖြတ္….အ….အေမ႕….အိ…..”
“ ဖြတ္….စြပ္…..ျပြတ္…ပလြတ္….ဗလစ္………..”
ကိုေပါစိန္၏အိပ္ရာေပၚတြင္ လိုးေနၾက၍ သဲထိတ္ရင္ဖိုစရာေတာ့ ေကာင္းလွ၏။ ဇရာပိုင္းသို႕ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္လာေသာ ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ သူ႕မိန္းမႏွင့္
ထြန္းထြန္းတို႕ သူ႕အနားမွာပင္ ကပ္လိုးေနၾကသည္ကို လုံးဝမသိေတာ့ပါ။
မွန္မွန္ႀကီးထြက္ေပၚေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးထိေတြ႕သံမ်ားက သူ႕ကို ကာမေတးသံျဖင့္ ေခ်ာ့သိပ္ေနသလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလား မသိေပ..။
လင္ေယာက္်ားျဖစ္သူက တေခါေခါႏွင့္ ေဟာက္လ်က္အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ သူ႕မယားႏွင့္ လင္ငယ္တို႕က သူ႕အနီးနားမွာ တဖြတ္ဖြတ္ လိုးေနၾကေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးကား
ကမၻာမွာ အလြန္ရွားေသာ ျဖစ္ရပ္ဆန္း တစ္ခုျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းကလည္း အခ်က္ ၅၀ ေလာက္ မနားတန္းေဆာင့္အၿပီးတြင္ မၾကည္ရွိန္ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ သူ႕လေရပူေတြကို အရွိန္ႏွင့္ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္း မၾကည္ရွိန္ကို နႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရြာဦးေက်ာင္းက ၄ နာရီခြဲ အုန္းေမာင္းေခါက္သံ ၾကားရပါေတာ့သည္။ သူ႕အေမကို မႏိႈးေတာ့ဘဲ
အေပၚထပ္ရွိ သူ႕အခန္းထဲ ဝင္အိပ္လိုက္သည္။ ေခါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ တစ္ခ်ဳိးထဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္း ေန႕လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွ အိပ္ယာက ႏိုးေတာ့သည္။ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ အေမႏွင့္အေဖတို႕ကို မေတြ႕ရ။ ႏြားေကၽြး ေသာက္ေရျဖည္႕ ၊ ေရခ်ဳိးၿပီး
ထမင္းစားလိုက္သည္။
အိမ္ေအာက္ထပ္ရွိ ခုံေပၚတြင္ ထမင္းလုံးစီရင္း ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕ စီရင္ခဲ႕ပုံေတြကို ျပန္လည္သုံးသပ္ေနသည္။ တစ္ခ်ိန္က်လွ်င္ ပီယသိဒၵိ၊ ကာမသိဒၵိ၊ ၿပီးေျမာက္ေသာ
ဂမၻီရ ဆရာျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမည္ဟု သံဓိ႒ာန္ခ်လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ သူ လူပ်ဳိမဟုတ္ေတာ့သည္႕အေၾကာင္း ေတြးမိၿပီး ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ မိန္းမသဘာဝ မိန္းမအရသာကို ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ စာေတြ႕မဟုတ္ လက္ေတြ႕ပါ
သိလိုက္ရသည္။
ေနာက္လက္ဖြဲ႕တစ္မ်ဳိး စီရင္ရန္ ရွိေသးသည္။ အကင္းပါး အထာကၽြမး္ တဏွာရာဂ ေသာင္းက်န္းေသာ မၾကည္ရွိန္ကို အကူအညီေတာင္းဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
မတင္ရီမကိုလည္း မၾကည္ရွိန္လို အေပးေကာင္း အခံေကာင္းေအာင္ ေလ႕က်င့္ေပးရဦးမည္။
လွည္းႏွင့္ ႏြားေတြ ျပန္ေရာက္ေန၏။ မတင္ရီမကိုယ္တိုင္ လာပို႕ပုံရသည္။ လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိသြားၿပီျဖစ္၍ မတင္ရီမလည္း သူ႕ကို ေမွ်ာ္ေနမွာ
ေသခ်ာ၏။ အရူးအမဲသားေကၽြးမိသလို တန္းတန္းစြဲ ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာသည္။ ခက္တာက မတင္ရီမက မၾကည္ရွိန္လို မပြင့္လင္း။ သူ႕လိုးရတာ ဂြင္းတိုက္ရတာႏွင့္
သိပ္မထူးလွ။ တက္ၾကြထက္သန္တဲ႕အမူအယာမ်ဳိး မေပၚလြင္၊ အပ်ဳိႀကီးမို႕ အရွက္ႀကီးေနသလား မသိ။
ဟိုဟို ဒီဒီ ေတြးေနစဥ္ သူ႕အေမႏွင့္ အေဖတို႕ ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။
“ အေဖတို႕ ဘယ္က ျပန္လာၾကတာလဲ…”
“ မင္းေဒၚေလးဆုံးလို႕..အဲဒီက ျပန္လာၾကတာ မင္းလည္း ညက အိပ္ေရးပ်က္ထားလို႕ မႏိႈးေတာ့ဘဲထားခဲ႕တာ..ညက သြားေစာင့္ေပးလိုက္အုံး…သိလား…”
“ ဟုတ္ကဲ႕..အေဖ…”
ထိုစဥ္ ထြန္းထြန္းအေမက …..
“ သား….ထမင္းစားၿပီးၿပီလား….”
“ ၿပီးၿပီ…အေမ….”
ေဒၚေလးဆိုတာက အေဖ႕ညီမဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။ တေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီ။ ေဒၚေလးက ပန္းနာရင္ၾကပ္ ေရာဂါ၇ွိ၏။ ဆုံးသြားတဲ႕ေဒၚေလးတို႕
အိမ္ႏွင့္ မၾကည္ရွိန္တို႕အိမ္က ေက်ာခ်င္းကပ္လွ်က္ ျဖစ္၏။ ကိုေပါစိန္ႀကီးက ဖဲဆို မိုးလင္းရိုက္မွာေသခ်ာသည္။ ၿပီးေတာ့ အရက္ကလည္း ၾကြက္တြင္း ထဲေရ
ေလာင္းလိုက္သလို ေသာက္လိမ္႕မည္။
ဤအခ်က္က ထြန္းထြန္းအတြက္ မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕ စီရင္ဖို႕အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းႀကီးပင္ ျဖစ္ပါေတာ့၏။
“ အေမ…က်ေနာ္ အသုဘအိမ္ သြားလိုက္အုံးမယ္…”
“ ေအး…ေအး..လုပ္စရာရွိတာ ဝုိင္းလုပ္ ကူေပးလိုက္ေနာ္….သား..”
“ ဟုတ္ကဲ႕ပါ…အေမ….”
ထြန္းထြန္း အသုဘအိမ္ေရာက္ေတာ့ ဖဲဝုိင္းက စေနၿပီ။ ဝိုင္းေတာ့ မစုံေသး။ လူႀကီးဝုိင္း ႏွစ္ဝိုင္းသာ ရွိေသး၏။ ဖဲဂ်ဳိးႀကီး ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ မိန္႕မိန္႕ႀကီးထိုင္
ၿပီး ဖဲသမာဓိ ရေနပုံကို ေတြ႕ရသည္။ မၾကည္ရွိန္ကိုေတာ့ မေတြ႕ရေသး။ ေစာေသးလို႕ ထင္၏။
“ ထြန္းထြန္းေရ… မင္းအစ္မနဲ႕ အခင္းေတြသယ္ဖို႕ ေက်ာင္းလိုက္သြားစမ္း ကြာ…”
“ ဟုတ္ကဲ႕…ဟုတ္ကဲ႕…”
ဘုန္းႀကီးကို ဝတ္ခ်ၿပီး အက်ဳိးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေသာအခါ …. မင္းဖာသာ မင္း လိုအပ္တာသာ ၾကည္႕ယူသြားေတာ့…ဟု မိန္႕၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ေသာ့တြဲယူၿပီး
ပစၥည္းေတြ ထားရွိရာ ဆြမ္းစားေက်ာင္းဆီသို႕ ထြက္ခဲ႕ၾကသည္။ ထြန္းထြန္းက အခင္းေတြထည္႕ထားေသာ ဘီဒိုကို ဖြင့္၍ အခင္းေတြမထုတ္ၿပီး သူ႕အစ္ကိုမိန္းမ
မဝင္းခင္ထံ လွမ္းေပးသည္။ မဝင္းခင္က လက္ႏွင့္အေပြ႕ ..ထြန္းထြန္းလက္က မဝင္းခင္ ႏို႕ႀကီးကို လွမ္းဆြဲလိုက္၏။
မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးဖူးထားေသာ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ေၾကာက္စိတ္ သိပ္မရွိေတာ့ဘဲ ၾကည္႕ေနလိုက္သည္။ မဝင္းခင္က အသက္ ၃၀
ေလာက္သာ ရွိေသး၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ေမြးၿပီးသည္႕တိုင္ တစ္သားေမြး၊ တစ္ေသြးလွေန၏။ အရပ္အေမာင္း ပုေသာ္လည္း ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကေတာ့
ေတာင့္တင္းလွသည္။
ထြန္းထြနး္က သူ႕ႏို႕ႀကီးကို လွမ္းဆြဲလိုက္ေသာအခါ မဝင္းခင္က ေယာင္ရမ္းၿပီး လက္ထဲက အခင္းေတြကို လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
“ ေဟာ…ဗ်ာ…မမကလဲ…”
“ ဘာ..မမကလဲ လဲ… ေသခ်င္းဆိုးေလး… လက္မသရမ္းနဲ႕ေနာ္… နင့္အစ္ကိုနဲ႕ တုိင္ေျပာမယ္… ”
ဟု ေဒါသသံႏွင့္ ေျပာေသာ္လည္း မဝင္းခင္၏မ်က္လုံးေတြက ေဒါသအရိပ္ မရွိ။ ေက်နပ္သည္႕လကၡဏာျဖင့္ ရႊန္းစိုဝင္းလက္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက ၿပဳံးၿဖီးၿဖီး
မ်က္ႏွာထားျဖင့္ …
“ အစ္ကိုႀကီးတို႕မ်ား…ကံေကာင္းလိုက္တာေနာ္…. အေခ်ာဆုံး မိန္းမကိုမွ ရေအာင္ ယူႏိုင္တယ္ ဗ်….”
မဝင္းခင္မ်က္ႏွာမွာ သေဘာက်ေက်နပ္ရိပ္ ျဖတ္သန္းသြား၏။ အိမ္ေထာင္သည္ အအိုတစ္ေယာက္ကို လူပ်ဳိတစ္ေယာက္က ေခ်ာတယ္ဟု ခ်ီးမြမ္းသည္႕အတြက္
မိန္းမပီပီ ေက်နပ္သြား၏။
“ နင္လဲ…ယူေပါ႕ဟဲ႕….”
“ ႀကိဳက္မဲ႕သူ မွ မရွိတာ…”
“ အံမယ္…နင့္လို ဥစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာ ေယာက္်ားမ်ဳိး ဘယ္သူက မႀကိဳက္ဘဲ ေနမွာလဲ…”
“ မမကို ေအာင္သြယ္လုပ္ခိုင္းရမွာဘဲ….”
ဟုေျပာရင္း ထြန္းထြန္းက မဝင္းခင္ကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ နမ္းလိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကို စုတ္သည္။ မဝင္းခင္ အသက္ရွဴသံေတြ
ျပင္းထန္ေနေၾကာင္း သတိထားမိ၏။
“ အို…ဖယ္စမ္းပါ… သူမ်ားေတြ ျမင္သြားမွျဖင့္…”
နမ္းလို႕စုတ္လို႕ အားရမွ ဖယ္ခိုင္းေနသည္႕အတြက္ ထြနး္ထြန္း ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ ေသခ်ာၿပီး ..မဝင္းခင္ကို လိုးလို႕ရၿပီ..။ ထြန္းထြန္းက ပို၍ေသခ်ာေအာင္ မဝင္းခင္
ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထမီမ၍ ကုတ္ထည္႕လိုက္သည္။
“ အို…….ကၽြတ္…ၾကည္႕ပါလား…လို႕….ေျပာေလ ကဲေလ…..”
ခံမလားလို႕ ေမးစရာ မလိုေတာ့..။ ေသခ်ာသြားၿပီ…။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါ ၾကည္႕ၿပီး မီးစင္ၾကည္႕ကရုံသာ..။ ႏွစ္ေယာက္သား အခင္းေတြသယ္၍ ေက်ာင္းက
ျပန္လာခဲ႕ၾကသည္။
ထြန္းထြန္း အသုဘအိမ္မွ ျပန္လာခဲ႕ၿပီး အိမ္ေပၚထပ္ရွိ သူ႕အခန္းထဲ ဝင္ခဲ႕သည္။ တံခါးကို ဂ်က္ထုိးလိုက္ၿပီး ဘီရိုအံဆြဲထဲမွာ ထည္႕ထားသည္႕ အေၾကာသန္
လီးႀကီးေဆး ဆီဗူးကို ယူလိုက္ၿပီး .. ခုတင္ေပၚေျခတြဲေလာင္းခ် ပုဆိုးကို မလွန္ကာ လီးတန္ႀကီးအရင္းမွ စတင္လိမ္းပါေတာ့သည္။
သူ႕လီးႀကီးကို ငုံ႕ၾကည္႕ၿပီး ထြန္းထြန္း ေက်နပ္ေန၏။ သူ႕လီးႀကီးမွာ လူပ်ဳိမစစ္ေတာ့။ မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ မတင္ရီမတို႕၏ ေစာက္ဖုတ္ေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးထား
ဖူးေသာ လီးႀကီးျဖစ္၏။ ဒစ္ကၿပဲလန္ မေနသည္႕အတြက္ မိႈငုံႀကီးလို ဖူးတင္းဝင္းေျပာင္ေနသည္။ ထြနး္ထြန္းက ဒစ္ကိုၿဖဲလွန္လိုက္ၿပီး ေဆးဆီေတြ ပြတ္လိမ္းလိုက္
သည္။ လက္ႏွင့္ဆုတ္၍ ဆုပ္၍ ပြတ္လိမ္းလိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲဆန္႕၍ ေအာက္သို႕ဖိႏွိပ္ ၊ အထက္သို႕ ေကာ့လွန္ကာ အေၾကာေလွ်ာ့သည္။
လီးတန္ႀကီးမွာ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထ၍ ေသြးေၾကာႀကီးေတြက ဖုေဖာင္းေနသည္။ လိုးသက္ႏုေသးသျဖင့္ ဝါညိဳေရာင္သန္းကာ ဒစ္ဆံႀကီးက နီရဲေျပာင္ဝင္းေန၏။
မၾကည္ရွိန္ ၊ မတင္ရီမတို႕ ေစာက္ေခါင္းေတြထဲ ထည္႕ခဲ႕၇သျဖင့္ ယုတ္ေလ်ာ့သြားေသာ လေရမ်ားကို ျပန္လည္ျဖည္႕ဆည္းေသာအေနျဖင့္ သုတ္ဓါတ္ကို အလွ်င္
အျမန္ တိုးပြားေစေသာ အားေဆးကို စားရျခင္း ျဖစ္သည္။
လိမ္းေဆးေရာ စားေဆးပါ ထြန္းထြန္းကိုယ္တိုင္ ေဖာ္စပ္ထားသည္။ ထိုေဆးနည္းပညာကို ကိုရင္ဘဝကပင္ ေရွးေဟာင္းစာေပထဲမွ ရ၇ွိခဲ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။ စားေဆး
ႏွင့္လိမ္းေဆးအတြက္ အဓိကကုန္ၾကမ္းမွာ ေခြးေလွးယားျမစ္ႏွင့္ ေခြးေလွးသီးအဆံတို႕က အဓိကျဖစ္သည္။
ေခြးေလွးယားပင္ အသုံးဝင္ပုံကို မည္သူမွ် သိၾကပုံမေပၚေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေပါခ်င္တိုင္း ေပါေန၏။ ပင္ကိုယ္ကပင္ ႀကီးထြားလွေသာ သူ႕လီးတန္ႀကီးမွာ ယခုလိုလိမ္း
ေဆး စားေဆးႏွင့္ ေထာက္ပံ႕လိုက္ေသာအခါ မတစ္ေထာင္ တစ္ေကာင္ဘြားေဟ႕ ဆိုရေလာက္ေအာင္ သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာေၾကာသန္စြမ္းလွပါေတာ့
သည္။
(အထက္ပါနည္းမ်ားကို သြား၍မစမ္းသပ္ၾကည္႕ၾကပါႏွင့္ဗ်ဳိ႕..၊ သူေျပာသလို စြမ္းသြားခဲ႕လွ်င္ေတာ့ တကယ္႕ဧရာမ ဒြတ္ခႀကီးပါ….စကားခ်ပ္ )
ထြန္းထြန္း လိမ္းေဆးလိမ္း၊ စားေဆးေသာက္ၿပီးေနာက္ အခန္းတံခါးပိတ္၍ အိမ္ေပၚထပ္မွ ဆင္းလာခဲ႕သည္။ ဂဝံဆုပ္တဲ႕ လက္ဖြဲ႕ႏွစ္လုံးကိုလည္း အက်ႌေဘးထိုး
အိတ္ထဲမွာ ထည္႕လာခဲ႕သည္။ လိုအပ္လွ်င္ သုံး၇န္ ေငြ ၁၅၀၀ က်ပ္ ထည္႕ခဲ႕ေသးသည္။
“အေမ…သားသြားေတာ့မယ္…”
“ ေအးေအး..မင့္အေဖေတာင္ အခုေလးတင္ပဲ ထြက္သြားတယ္..၊ အေမ ၿပီးက်မွ လိုက္ခဲ႕မယ္….”
ထြန္းထြန္း မဝင္းခင္နဲ႕အလုပ္ျဖစ္ဖို႕ နည္းလမ္းေတြကို တစ္လမ္းလုံး စဥ္းစားလာခဲ႕၏။ ႏို႕အုံတင္းတင္းႀကီးကို မ်က္စိထဲ ျပန္ျမင္မိျပန္သည္။ ညေနက ေက်ာင္းသြား
ၿပီး အခင္းမ်ားယူစဥ္ မဝင္းခင္ ဝတ္လာတဲ႕အက်ႌက လက္ျပတ္လည္ဟိုက္ ျဖစ္သည္။ မဝင္းခင္က သူ႕ထက္အရပ္နိမ္႕သူျဖစ္ရာ လည္ဟုိက္အက်ႌထဲမွ တင္းရင္းဝင္း
မို႕ေနေသာ ႏို႕အုံႀကိီးကို အေပၚစီးမွ အနီးကပ္ျမင္ေနရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့သည္႕အတြက္ အခန္းထဲ အခင္းမ်ား ယူစဥ္ ႏို႕ကိုင္ၿပီး ဖက္နမ္း
ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။
သူထင္တာက မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ သူ႕ကို ကက္ကက္လန္ေအာင္ ရန္ေတြ႕မည္ဟု ထင္ထားခဲ႕ရာ ထိုသို႕မဟုတ္ ပါးစပ္ကဟန္လုပ္ၿပီး ဟန္႕တားေသာ္လည္း
မဝင္းခင္ မ်က္လုံးေတြက လိုလိုလားလား ဖိတ္ေခၚလွ်က္ရွိသည္။ ေစာေစာကေတာ့ အသုဘအေၾကာင္းျပၿပီး မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ လိုးရန္စိတ္ကူးခဲ႕သည္။
အခု အစီအစဥ္ေျပာင္းလိုက္ၿပီ..။ အာရုံေတြ အသစ္အဆန္းျဖစ္ေသာ မဝင္းခင္ႏွင့္သာ အခ်စ္စခန္း ဖြင့္ေတာ့မည္..။ သူ႕လက္ဖြဲ႕ သိဒၵိတက္ရန္ ေစာက္ဖုတ္အမ်ဳိးမ်ဳိး
လိုးထားမွ ျဖစ္မည္။
ဖဲႏွင့္အရက္ကို လူတိုင္းမက္သည္။ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည္႕ညကလည္း မိုးလင္းရိုက္ မိုးလင္းေသာက္ခဲ႕ၾကသည္။ မိုးလင္းတိုင္ ေသာက္ၾကဦးမည္။
“ အစ္ကိုႀကီး သိန္းဝင္း…အရက္လိုလိမ္႕မယ္ေနာ္…မ်ားမ်ား ဝယ္ထားပါလား…”
ကိုေပါစိန္တို႕ဝုိင္းတြင္ အေကာက္ေကာက္ရင္း မဝင္းခင္ေယာက်္ား ကိုသိန္းဝင္းကို လက္ကုတ္၍ ေမးလိုက္၏။ အစ္ကိုဆိုေသာ္လည္း ကိုသိန္းဝင္းႏွင့္ သူက
အသက္တစ္ဝက္ေလာက္ကြာသည္။ ကိုသိန္းဝင္းက ဦးေလးေပါက္စ အရြယ္ျဖစ္၏။ ကိုသိန္းဝင္းက ပိုက္ဆံေတြ ေ၇တြက္ေနရာမွ…
“ ေအးေအး…မင္းအစ္မ ေမးလိုက္…သူဝယ္တာ..လိုရင္လဲ ထပ္ဝယ္လိုက္…၊ ေရာ့ ေ၇ာ့…ပိုက္ဆံ.. ”
“ ရတယ္.. က်ေနာ့ဆီမွာ အလုံအေလာက္ ပါတယ္…”
ထြန္းထြန္းက ဖဲဝိုင္းမွ ထလာၿပီး သူ႕အေဖတို႕ႏွင့္ စကားေျပာေနေသာ မဝင္းခင္ဆီ သြားလိုက္သည္။
“ မမ…အစ္ကိုႀကီးက အရက္လိုလိမ္႕မယ္တဲ႕… ဝယ္သင့္ရင္ ဝယ္ထားလိုက္ပါအုံးတဲ႕…”
“ ေအးေအး…နင္ သြားဝယ္လိုက္ေလ... အဲေတာ့… ပိုက္ဆံအိတ္က အေပၚထပ္မွာ ..ငါ တစ္ေယာက္ထဲမသြားရဲဘူး…ဟင္းဟင္း….”
ေလွခါးက အတြင္းတပ္မို႕ အေလာင္းျပင္ထားေသာ ေနရာမွ ျဖတ္လာရသည္။ အေပၚထပ္မွာ ထြန္းထားေသာ ဘကၳရီမီးသီးက ေအာက္လင္းဓါတ္မီးေလာက္
အလင္းေရာင္ အားမေကာင္းဘဲ ျဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ထြန္းထားသည္႕အတြက္ ေလွခါးအထက္မွာ အနည္းငယ္ ေမွာင္ေနသည္။
“ ဟဲ႕…လာပါ..ဟဲ႕… သြက္သြက္လက္လက္….”
မဝင္းခင္က ေလွခါးနားက ေစာင့္ေနရင္း ခပ္မာမာ ေျပာလိုက္၏။ တဆက္တည္း ထြန္းထြန္း လက္ေမာင္းကို လွမ္းဆြဲသည္။ ဖဲဝုိင္းနားမွာသာ လူေတြက စုၿပဳံဝိုင္းအုံ
ေနၾကသျဖင့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမွ ဂရုမစိုက္ၾက..။
ဒီအခြင့္အေရးကို ထြန္းထြန္းက ေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်လိုက္ေလသည္။
“ အင့္…..ကဲလြန္းတယ္…ေနာ္…”
“ ခ်စ္လို႕ပါ…မမကလဲ…”
“ အင့္..ဟင္း….အေပၚတက္စို႕…ကြာ…..”
တုန္ရီေနေသာ အသံျဖင့္ မဝငး္ခင္က ေျပာ၏။
ထြန္းထြန္းက အေျခအေနကိုသိ၍ မဝင္းခင္ ထမီကို ပင့္လွန္ကာ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ႏိႈက္စမ္းၾကည္႕လိုက္သည္။
R
လက္ဝါးႏွင့္ ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္ၾကည္႕ၿပီးေတာ့ လက္ခလယ္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေဖာင္းၾကြဖူးရြလွ်က္ ေစာက္ရည္
ၾကည္ေတြ ရႊဲရႊဲ စိုေနေလၿပီ..။
ထြန္းထြန္းကလည္း အႀကံသမားျဖစ္သည္။ မဟုတ္လည္း ဒီအ၇က္က သူ႕ပိုက္ဆံႏွင့္ ဝယ္မည္႕အရက္ျဖစ္၏။ မဝင္းခင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေတြ႕ခ်င္၍ ပိုက္ဆံ
ပါလ်က္ႏွင့္ မပါဟန္ျပဳကာ လိုက္လာခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။
မဝင္းခင္စိတ္ကူးက ညေနခင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားၿပီးအခင္းေတြယူတုန္းကေတာင္ ဖက္ရမ္းနမ္းစုပ္ အဖုတ္ကို ကုတ္လိုက္ေပးရာ အခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ေနရာမ်ဳိးဆိုလ်င္ သည္ထက္ပိုကဲမည္ကို အပိုင္သိ၍ အေပၚထပ္ မတက္ရဲလို႕ အေဖာ္လိုက္ခဲ႕ရန္ အႀကံႏွင့္ ေခၚခဲ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထြန္းထြန္းလီးတန္ႀကီးက သူ႕ေယာက္်ားလီးထက္ သုံးဆခြဲေလာက္ ႀကီးေနသည္ကို အံ႕ၾသတုန္လႈပ္စြာ သိလိုက္ရေလ၏။ မဝင္းခင္ကေတာင္ အခုလို ႀကီးမားတုတ္
၇ွည္ေသာ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အလိုးခံခ်င္သည္႕ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီ..။ ၿပီးေတာ့ သူမ ရာသီမေပၚတာ ၂ လေက်ာ္လာၿပီျဖစ္၍ ကိုယ္ဝန္ရွိေနေၾကာင္း
ကို သတိထားမိေနသည္။
ထြန္းထြန္းက မဝင္းခင္ ဖင္ၾကားတည္႕တည္႕ေနရာကို ကိုင္ၿပီး ထမီကိုပင့္လွန္လ်က္ ခါးေပၚတင္လိုက္ကာ သူ႕ပုဆိုးကိုလည္း ေအာက္သို႕ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။
မဝင္းခင္က အလိုက္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ကို တည္႕ေပးလိုက္ၿပီး တေတာင္ႏွစ္ဖက္ကို ခုတင္ေပၚ ေထာက္ထားေပးလိုက္၏။
ထို႕ေနာက္ ေပါင္ၾကားအတြင္းမွ ေနာက္သုိ႕ျပဴးထြက္ေနေသာ မို႕မို႕ေဖာင္းေဖာင္း ခုံးခုံးၾကြၾကြ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႕ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တည္႕သြင္းလိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးက တစ္ရစ္ခ်င္း နစ္နစ္ဝင္သြား၏။
ကေလးႏွစ္ေယာက္သာ ေမြးခဲ႕သည္။ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႕အရသာမ်ဳိး တစ္ခါမွ မခံစားဖူးခဲ႕..။ မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ ေယာကၡမေသတာ ကိုယ္သာဓုေခၚရမလို
ျဖစ္ေနသည္။ သူ႕ေယာကၡမ ေသသြားေသာေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းႏွင့္ ေတြ႕ရသည္ မဟုတ္ပါလား..။
မဝင္းခင္၏ ခါးသြယ္သြယ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္၍ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ၿပီး…လိုးလိုက္သည္။
“ ဖြတ္…ဖြတ္……..ျပြတ္…..ဖြတ္…စြပ္……..”
“ဖြတ္…ျပြတ္…ပလြတ္…စြပ္…..ဖြတ္………”
“ဖြတ္…ဘြပ္….ဖြတ္….အင့္..အင့္…အ…..အင့္…အေမ႕… အ…နာတယ္…ဟဲ႕… လူလို လိုးစမ္းပါ… မေအလိုးေလး….ရဲ႕…”
မဝင္းခင္ ထြန္းထြန္းေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ သူမဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႕ပစ္၍ ခံသည္။ လီးႀကီးႀကီးႏွင့္ အလိုးခံရမွ အားရေက်နပ္မိသည္။ ထြန္းထြန္းေဆာင့္ခ်က္ေတြက
အားမာန္ပါလြန္းလွသည္။ တစ္ခ်က္ဆို တစ္ခ်က္ ထိမိလြန္းလွသည္။ အီစိမ္႕ၿပီး ေကာင္းလြန္းလွသည္႕ကာမအ၇သာကို အခုမွ လက္ေတြ႕ ခံစားရေတာ့သည္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ ေမြးထားေသာ ေစာက္ဖုတ္မို႕သာ ခံႏိုင္ရည္ရွိေတာ့၏။ အပ်ဳိစစ္စစ္ဆိုလွ်င္ ေစာက္ဖုတ္ ႏွစ္ျခမ္း ျဗန္းျဗန္းကြဲသြားေလာက္သည္။ အကြင္းကြင္းအ
ရစ္ရစ္ထေနေသာ လီးတန္ႀကီး ပတ္ပတ္လည္ရွိ အေရျပားေတြက ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ပြတ္ထုိးတြန္းတုိက္သြားတိုင္း ဖ်င္းခနဲ ဖ်င္းခနဲ ျဖစ္သြားရ
သည္။
ရမၼက္ေတြကလည္း တရိပ္ရိပ္တက္လာကာ ပူေႏြးလာ၏။ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးအတြင္းမွာ တလႈပ္လႈပ္တရြရြႏွင့္ ယားၾကြပြထလာၿပီး မခံစားတတ္ေတာ့ေအာင္ ျဖစ္လာ
ရသည္။
ဤသည္မွာ ေစာက္ဖုတ္ေကာင္းျခင္း ျဖစ္ေတာ့၏။ မိန္းမေတြမွာ ေယာက္်ားေတြလို အေခ်ာင္းအမ်ဳိးအစား မဟုတ္၍ သိသာထင္ရွားစြာ တန္းတန္းမတ္ေတာင္ျခင္းမ်ဳးိ
ေတာ့ မဟုတ္..။
သို႕ေသာ္ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီး ေဖာင္းၾကြခုံးထလာၿပီး အတြင္းသားႏုႏုေတြပါမက်န္ ရြထစူပြလာျခင္းသည္ပင္ ေစာက္ဖုတ္ေကာင္းတို႕၏ အဂၤါထူးမ်ားျဖစ္ေတာ့သ
တည္း..။
အခု မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အစြမ္းကုန္ ၾကြရြ ေတာင္ထေနပါေတာ့သည္။ အသက္ရွဴသံေတြကလည္း ျပင္းထန္ျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။ ထြန္းထြန္းလည္း မဝင္း
ခင္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးေနစဥ္ တစ္ခါ..တစ္ခါ… အရွိန္ကိုေလွ်ာ့၍ စဥ္းစားခန္း ဝင္ေနမိ၏။
သူအခု မိန္းမသုံးေယာက္ ၏ ေစာက္ဖုတ္ သုံးမ်ဳိးကို လုိးဖူးၿပီ..။ ပထမဆုံး မၾကည္ရွိန္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးျဖစ္၏။ မၾကည္ရွိန္သည္ တဏွာရာဂႀကီး၍ အေပးေကာင္း၏။
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို စြဲလမ္းတပ္မက္ေစေသာ ကာမဓါတ္လည္း ရွိ၏။
ၿပီးေတာ့ မတင္ရီမ..၊ မတင္ရီမက တစ္ခါမွ အလိုးမခံဘူးေသာ အပ်ဳိႀကီးျဖစ္၏။ လက္၊ ခရမ္းသီး စသည္တို႕ျဖင့္သာ ကာမဆႏၵကို ျဖည္႕ဆီးဖူးသူ..။ စက္ခ်ဳပ္သမ
ေတြ၏ ဆရာလည္းျဖစ္၊ အပ်ဳိႀကီးလည္း ျဖစ္၏။ လီးစစ္စစ္ အေတြ႕အႀကဳံလည္း မရွိသည္႕အတြက္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ခံရမွာကို ရွက္ေနေသးပုံရသည္။
အခု .. မဝင္းခင္အသက္က သုံးဆယ္ဝန္းက်င္သာ ရွိေသးေသာ အအိုမ မို႕ ကိုယ္ေနပ်က္ၿပီးေသာ မိန္းမပီပီ အေပးအယူတည္႕ေအာင္ ခံတတ္သည္။ သူမလည္း
တဏွာရာဂအားႀကီးေသာ မိန္းမျဖစ္၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ထြက္ၿပီးသားမို႕ မၾကည္ရွိန္ ေစာက္ဖုတ္ထက္ က်ယ္သေယာင္ ရွိသည္။ သို႕ေသာ္ ထြန္းထြန္းလီးတန
္ႀကီးႏွင့္မူ အံက်ျဖစ္၏။
ေသြးသားဆူၿဖိဳး ကာမပိုးၾကြလို႕ အလွဆုံး ၊ အေကာင္းဆုံးအရြယ္လညး္ ျဖစ္၏။ မၾကည္ရွိန္လည္း သန္မာ၏။ မၾကည္ရွိန္ထက္ မဝင္းခင္က ပို၍ထန္ ၊ ပို၍သန္ပါ
ေတာ့သည္။
လင္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လုံး ေအာက္ထပ္မွာ ရွိေနလ်က္ႏွင့္ တဝုန္းဝုန္းတရုန္းရုန္းႏွင့္ ဖဲရိုက္ေနသည္႕ၾကားက လိုးရသည္မို႕ သဲထိတ္ရင္ဖိုစရာေတာ့ ေကာင္း
လွ၏။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကာမတဏွာက ေၾကာက္စိတ္ကို ေမာင္းႏွင္ထားၿပီးျဖစ္ေနရာ အခန္းထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ လိုးေနၾကေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းက ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ ဆုတ္ေခ်ပြတ္သပ္ရင္း လိုးေပးေနသည္ျဖစ္ရာ မဝင္းခင္ကလည္း အစြမ္းကုန္ေကာ့ေကာ့ခံသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးလည္း
ၿပီးလုၿပီးခင္ အေျခအေနသို႕ ေရာက္လာၾကသည္။
“ ဖြတ္…ျပြတ္….ဖြတ္…ဘြပ္….စြပ္….”
“ ဖြတ္…ဖြတ္…စြပ္…အီး…အင့္..အေမ႕…အမေလး အား…အား..အင့္…အေမ႕…အီး…အင့္…အား…ကၽြတ္..ရွီး….”
ကာမအထြတ္အထိပ္သို႕ ေရာက္လာနီးၿပီမို႕ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေဇာေတြထန္ေနၾကၿပီ..။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္လာသည္။
“ ေဟ႕…. သိန္းဝင္း.. ဒို႕ဝုိင္းမွာ အရက္ မရွိေတာ့ဘူး…ေဟ႕…လုပ္အုံးကြ….”
မၾကည္ရွိန္ေယာက်္ား ကိုေပါစိန္ အသံႀကီးက ဟိန္းထြက္လာပါသည္။ ထြန္းထြန္းေရာ မဝင္းခင္ပါ ၾကားလိုက္ရသည္။ ထြနး္ထြန္းက စိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး
ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို တိုးျမွင့္လိုက္သည္။
“ ဖြတ္…စြပ္………ျပြတ္………ဘြပ္……..”
“ အ…အား…အ……….အင့္..ကၽြတ္…ေကာင္း…….ေကာင္းတယ္..အင့္…..အ…ေမ႕..အင့္……အ..အ..ပီး…အာ..ပါး…ပီးပီ….ေမာင္ရဲ႕…အ……အီး……..”
မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္ခံရသလို တြန္႕ခနဲ တြန္႕ခနဲ တုန္လႈပ္သြားၿပီး ေစာက္ရည္ပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္၏။ ထြနး္ထြန္းလည္း တစ္ကိုယ္လုံး
က်ဥ္တက္သြားၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထည္႕လိုက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဆႏၵေတြ ျပည္႕ဝ၍ အေကာင္းႀကီးေကာင္းကာ ေခတၱ မွိန္းေနၾကစဥ္.. မဝင္းခင္
ေယာက္်ား ကိုသိန္းဝင္း အသံေပၚထြက္လာသည္။
“ ဟုတ္ကဲ႕ပါ…ကိုႀကီးေပါစိန္ရ.. ဝင္းခင္ကို ဝယ္ခိုင္းထားပါတယ္… လာေတာ့မွာ စိတ္ခ်…”
ကိုသိန္းဝင္းခမ်ာ သူ႕မိန္းမ အရက္ဝယ္ေနသည္ဟု ထင္ေန၏။ အမွန္အားျဖင့္ မဝင္းခင္မွာ ထြနး္ထြန္းအလိုး ခံေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ထြန္းထြန္းက သုတ္ရည္ပူေတြ ဝင္သြားသည္အထိ လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းအတြင္း ျမွဳပ္ႏွံထားၿပီး လေရေတြ ကုန္သြားေလာက္မွ ဗလြတ္ခနဲ ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ..
၊ လီးတန္ႀကီးကၽြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ မဝင္းခင္ ေစာက္ေခါင္းဝက ဗလု..ဗလု…ဗြတ္…ဟူေသာ အသံေတြႏွင့္အတူ ေစာက္ရည္ေတြက စီးအံက်လာသည္။
မဝင္းခင္ ကုတင္ေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္ရင္း မွိန္းေနသည္။ ထြန္းထြန္းက နား နားကပ္၍ …
“ မမ….ေကာင္းလား…ဟင္…”
“ အင္း…”
“ အားရ…ေက်နပ္ရဲ႕လား…”
“ အင္း….လို႕…..”
“ ေနာက္ညေတြလဲ လိုးေပးရအုံးမွာလား ဟင္…”
“ အင္း ….ပါ..လို႕…ဆိုေန…..”
မဝင္းခင္ မွိန္းေနရာမွ ႏြမ္းဟိုက္ေသာ အသံျဖင့္ တုန္႕ျပန္လိုက္သည္။
“ ဒီေပၚမွာ ခဏေနခဲ႕ဦး…က်ေနာ္ အရက္သြားဝယ္လိုက္အုံးမယ္.. ”
သူမ်ားမယားမ်ားကို ခုိးၿပီးလိုးရသည္မွာ ဘယ္လိုေကာင္းမွန္း မသိပါဘူးဗ်ာ..၊ လူသားတိုင္း အေျခအေနေပးရင္ လစ္ရင္လစ္သလို လုပ္မယ္ဆိုတာ ေျပာေနစရာ
ေတာင္ လိုမယ္ မထင္ဘူးဗ်ာ..။ က်ေနာ့္လုပ္ရပ္ေတြ မမွားဘူးဆိုတာ က်ေနာ့ကိုယ္ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ပါသည္။
ေစာက္ဖုတ္မ်ဳိးစုံ လုိးဖူးတဲ႕သူတိုင္း က်ေနာ့္အေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မည္ဆိုတာ သိပါသည္။ က်ေနာ္ အရက္သြားဝယ္ၿပီး ျပန္လာေတာ့ လမ္းမွာ စဥ္းစားမိသည္။
က်ေနာ့္ရဲ႕ ကာမသိဒၵိေတြ တုိးပြားလာၿပီဆိုတာ ယုံၾကည္ရင္း ၿပဳံးေပ်ာ္ေနမိသည္။
က်ေနာ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ မမက ကုတင္ေပၚတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေန၍ ႏိႈးရေသးသည္။
“ မမ….မမ…ထ..ထေလဗ်ာ… ထေတာ့ …..ဟာ…အက်ႌေတြလဲ မဝတ္ရေသးဘူး…”
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္တစ္ခ်ီႏွစ္ခ်ီေလာက္ ထပ္ဆြဲလိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။ အဲဒါနဲ႕ မမ ႏိုးလာၿပီး အက်ႌေတြ ကုန္းရုန္းၿပီး ထဝတ္လိုက္
သည္။ က်ေနာ့္လက္ထဲမွ အရက္ပုလင္းမ်ားကို မမကို ေပးလိုက္သည္။
“ ေမာင္ေလး… ေမွာင္ရိပ္ခိုၿပီး ၿခံေပါက္က ေစာင့္ေနေနာ္…သိလား..”
“ အင္း…အင္း….”
ထြန္းထြန္း မဝင္းခင္ပါးကို ရွဴးခနဲ နမ္းလိုက္ၿပီး အေပၚထပ္မွ ဆင္းကာ ေနာက္ေဖးေပါက္က အသာလစ္ထြက္ခဲ႕သည္။ အရက္ဆိုင္သို႕ အသြားတြင္..ပီယမႏၲာန္ကို
တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆိုေနပါေတာ့သတည္း…။
ေသာ အဝိဇၨာႏွင့္ တဏွာ ဇာတ္သည္ ခြဲျခား၍ မရေလာက္ေအာင္ စည္းလုံးညီညြတ္ၾကသည္။
ပိုးမႊားတိရစၧာန္အစ၊ လူသားအလပ္ နတ္ေဒဝတာ အဆုံး ဖိုမသတၱဝါ အားလုံးတို႕သည္ ကာမဆက္ဆံျခင္း ၊ ကာမအရသာယူျခင္း ၊ ကာမသုခ ခံစားရျခင္းမွ မကင္း
လြတ္ႏိုင္ၾကေပ..။
ယုတ္စြအဆုံး ဖုိမစုံတြဲ၍ ကာမအရသာကို ခံစားခြင့္ မရလွ်င္ေတာင္ မိမိ၏ ဖိုမအဂၤါတို႕ကို လႈံ႕ေဆာ္ ႏိႈက္ဆြ ကလိ၍ ကာမဆႏၵ ေျပၿငိမ္းမႈကို ဖီးတက္ၾကသည္သာ
ျဖစ္ၾက၏။ အဆင့္ျမင့္ လူသားတို႕မွာ အခ်စ္ဟူေသာ ယဥ္ေက်းေသာ စကားလုံးအားကိုးျဖင့္ အိမ္ယာတည္ေဆာက္မႈ ျပဳၾကသည္။
ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဖိုႏွင့္မ လြတ္လပ္စြာ ကာမဆက္ဆံလိုေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ဤကား ကမၻာ့အဖြဲ႕အစည္းက တရားဝင္လက္ခံထားေသာ ဓမၼတာကိစၥျဖစ္၏။ မည္သူမွ် အျပစ္မေျပာၾက..။ အျပစ္ဟု ယုိးမယ္မဖြဲ႕ၾကပါ..။ သဘာဝ အသိျဖင့္ နား
လည္မႈေပးႏိုင္ၾက၏။
ထိုသို႕မဟုတ္ဘဲ မိမိလင္၊ မိမိမယားကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ကာမစည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္လွ်င္ေတာ့ အဓမၼကာမ(သို႕) ကာေမသုမိစၧာစာရဟု သတ္မွတ္ထားၾကသည္။
ထိုသို႕သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားပါလ်က္ ထိုစည္းကမ္းကို ေပၚေပၚတင္တင္တစ္ပိုင္း၊ မေပၚမလြင္ တစ္ဖုံ ပုံစံမ်ဳိးစုံျဖင့္ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ေနၾကေသာ ေယာက်္ားမိန္းမ
တို႕မွာ ဤေလာကႀကီးတြင္ ဒုႏွင့္ေဒး ရွိေနပါသည္။
ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ရွိ၏။ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိ၏။ အနႏၲေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး အဝိဇၨာ ၊တဏွာတည္းဟူေသာ မူလဇာတ္ႀကီးက အုပ္စိုးလႊမ္းၿခဳံထားေသာေၾကာင့္ ဟု အေျဖ
ထြက္ပါသည္။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ကိုေပါစိန္သည္ မၾကည္ရွိန္ကို ..ကိုေမာင္ထြန္းလက္ထဲမွ လုယူလာခဲ႕၏။ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရ တရားဝင္လက္ထပ္ယူသည္ကား မွန္ေပမယ္႕.. ထိုအေျခအေန
ေရာက္ေအာင္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ အရင္းတည္ခဲ႕ၾကသည္။
ဝဋ္ဆိုသည္မွာ လည္တတ္ေသာ သဘာဝရွိသည္ႏွင့္အညီ ယခုတစ္ဖန္ ကိုေပါစိန္ တရားဝင္လက္ထပ္ယူထားေသာ မၾကည္ရွိန္ကိုလညး္ ထြန္းထြန္းက ကာမစည္း
ကမ္း ေဖာက္ဖ်က္၍ ပစ္ပစ္ခတ္ခတ္ႀကီး လိုးေနပါေတာ့သည္။
အိမ္ေပၚထပ္ရွိ အခန္းထဲတြင္ မၾကည္၇ွိန္ ေယာက္်ား ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ ကာမဒဏ္၊ အရက္ဒဏ္ပိ၍ အားအင္ခ်ိနဲ႕ကာ အိပ္ေမာက်လ်က္ ရွိ၏။ အရြယ္ကစကား
ေျပာလာၿပီျဖစ္၍ ငယ္ငယ္ကလို ကာမဆက္ဆံႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့.။ စိတ္ထန္သေလာက္ ရုပ္ခႏၶာက သိပ္မဟန္လွေတာ့ေပ..။ ထို႕အျပင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလြန္အ
ကၽြံ ေသာက္လာခဲ႕ေသာ အရက္ဒဏ္က ခႏၶာကိုယ္ကလီစာ အစိတ္အပိုင္းတို႕ကို ပ်က္စီးေစခဲ႕ၿပီ..။
အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ အားအင္တိုးပြားသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း အရက္အရွိန္ကုန္ေသာအခါ တစ္ကိုယ္လုံး မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ..။ ယေန႕ ကိုေပါစိန္ သူ႕မိန္းမကို
ကာမဆက္ဆံေသာ အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ႕သည္။ မေန႕ညက ဖဲဝုိင္းတြင္ မိုးလင္းခဲ႕သည္။ တစ္ညလုံးလည္း အရက္ေသာက္ခဲ႕၏။
တစ္ေရးမွ မအိပ္ရေသးခင္ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ လုပ္ခဲ႕ျပန္သည္။ ထို႕ေနာက္ တေရးတေမာ အိပ္ၾက၏။ ႏိုးလာျပန္ေတာ့ ကာမပိုးက ျပန္ၾကြလာျပန္
သည္။ သည္ေတာ့ ဆက္ေသာက္ဆက္လိုးၾကျပန္သည္။
ဗလရုပ္ဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ သုတ္ေရေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ျဖဳန္းတီးလိုက္ရသည္႕အတြက္ ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တဒဂၤ အဆက္ျပတ္ခါ အိပ္
ေပ်ာ္ျခင္းသို႕ ေရာက္သြားရပါေတာ့သည္။
ထိုအခိုက္ ထြန္းထြန္းႏွင့္ သူ႕မိန္းမတို႕ ေအာက္ထပ္အဖီထဲတြင္ ကာမႏွစ္ပါးသြား ဇာတ္ႀကီး အပီခင္းက်င္း ေနၾကသည္ကို ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ေတာ့ လုံးဝ
မသိႏိုင္ပါေတာ့ေခ်..။
မေန႕ညက ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕အတြက္ မိန္းမရွာရာ မထင္မွတ္ဘဲ မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ ေတြ႕ခဲ႕ၾကသည္။ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႕ညသည္ နကၡတ္စုံ ေဆးေပါင္းခသိဒၵိဝင္
ေသာ ညျဖစ္ေၾကာင္း သူၾကားသိဖူးပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ မၾကည္ရွိန္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ သူ႕အတြက္ မိုးေပၚက် ပံ႕သကူ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ လက္ဖြဲ႕အတြက္ သိဒၵိထက္ျမက္ရန္ ေစာက္ဖုတ္
ကို လိုးမိရာမွ အခုေတာ့ စြဲလန္းသြားခဲ႕ရၿပီ..။
မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ ဒုတိယအႀကိမ္မလိုးခင္မွာ မတင္ရီမကို ဘူတာလိုက္ပို႕ရင္း အျပန္လွည္းေပၚမွာ လုိးခဲ႕ၾကေသးသည္။ မၾကည္ရွိန္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက မတင္ရီမ
ေစာက္ဖုတ္ထက္ ဆြဲငင္အားေကာင္းလွေသာေၾကာင့္ မတင္ရီမကို လိုးခြင့္ရပါလွ်က္ ပစ္ထားခဲ႕ကာ မၾကည္ရွိန္ထံသို႕ ဆုိက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး ေရာက္လာရျခင္း
ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းလည္း ေကာင္းေကာင္းအိပ္ရေသးသည္မဟုတ္..။ မေန႕ညကလည္း မႏၲာန္ရြတ္ဖတ္ရသည္႕ကိစၥ..။ ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕ကိစၥႏွင့္ မိုးလင္းခဲ႕သည္။ ေန႕လည္
ကေတာ့ တေရးတေမာ ေခတၱာအိပ္လိုက္ရပါေသး၏။ သို႕ေသာ္ မတင္ရီမက ည(၁၁)နာရီအေရာက္ ဘူတာလိုက္ပို႕ပါဆို၍ ပို႕ေပးရသည္။ အျပန္တစ္လမ္းလုံး
လွည္းေပၚတြင္ လိုးခဲ႕ၾကသည္။ ရြာနားေရာက္မွ လိုးပြဲႀကီး ၿပီးဆုံးခဲ႕သည္။
ထိုမွတစ္ဖန္ မၾကည္ရွိန္ထံသို႕ အေရာက္လာခဲ႕ရာ သန္မာထြားႀကိဳင္းလွေသာ လူပ်ဳိရိုင္းေပမို႕ အားမာန္အျပည္႕ျဖင့္ ထိထိမိမိႀကီး လိုးႏိုင္ဆဲျဖစ္ေနပါသည္။
မၾကည္ရွိန္ကို ခုံေရွ႕ေနာက္တန္း ေက်ာေပးခိုင္းၿပီး မတ္တတ္ရပ္လ်က္ လိုးလာခဲ႕ရာ မၾကည္ရွိန္ကသာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ ထြန္းထြန္းက မၿပီးေသး..ေဆာင့္လုိး
ေကာင္းေနဆဲ ျဖစ္၏။
ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံး ေယာင္ကိုင္းဖူးၾကြလာသည္႕တိုင္ မၾကည္ရွိန္ကလည္း အရႈံးမေပးေသး..၊ အေၾကာကလည္းသန္၊ ေဇာကလည္း ထန္ေနဆဲ ျဖစ္ေတာ့
သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လြန္းသည္႕အတြက္ အလႈပ္အၾကြေတြ မ်ားလြန္းရကား ဖင္တစ္ခုလုံးက်ိန္းေနၿပီ..။
“ ေမာင္ေလး…ေမာင္ေလး…ပုံစံတစ္မ်ဳိး ျပင္လိုးအုံးကြာ… မမ ဖင္ေတြ ႀကိမ္းလွၿပီ…”
“ အင္း အငး္… ရပါတယ္… ရတယ္…”
ရတယ္ ရတယ္ဟုေျပာၿပီး ထြန္းထြန္းက သူ႕လီးတန္ႀကီးကို မႏႈတ္ေသးဘဲ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႕ ေဆာင့္ေနေသးသည္။
“ ဖြတ္…ဖြတ္….ျပြတ္….ဖြတ္…စြပ္……ဖြတ္……..”
“ အမေလး…ကၽြတ္..ကၽြတ္…အင့္…အေမ႕..ဟင္း အင္း…ကၽြတ္…ကၽြတ္………”
ေကာင္းလိုက္သည္႕လိုးခ်က္ေတြက မၾကည္ရွိန္တစ္ကိုယ္လုံး အီစိမ္႕ေနပါေတာ့သည္။
“ ကဲ…ဘယ္လို ခံခ်င္တာလဲ…ေျပာ………”
“ ေအာ္………ေျပာေလ…….”
ထြန္းထြန္းက သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ေညွာင့္ရင္း ေမး၏။ ထြန္းထြနး္လီးမွာ အာဂလီးႀကီးျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ သုတ္ေရမထြက္ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ရုံမက
လီးတန္ႀကီးမွာလည္း သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာေက်ာေတာင့္တင္းေန၏။ အမ်ားၾကားဖူးသည္႕ ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ရွိသည္..။
တစ္ေန႕ … မိညိဳႏွင့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္တို႕ သုံးေယာက္သား လင္ခန္းမယားခန္း ျခင္ေထာင္ဇာတ္လမ္းေတြကို တစ္တစ္ခြခြ ေျပာေနၾက၏။ သူတို႕သုံး
ေယာက္ထဲတြင္ မိညိဳက အိမ္ေထာင္သက္ အရင့္ဆုံး ျဖစ္၏။
သူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္က သူ႕ေယာက္်ားလီးမွာ တုတ္တုိႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း..၊ တိုေပမယ္႕ တုတ္သည္႕အတြက္ ခံရတာ အရသာရွိေၾကာင္း ၾကြား၏။ ထိုအခါ
တစ္ေယာက္ကလည္း အားက်မခံ သူမေယာက္်ားလီးကေတာ့ အလြန္ရွည္ေၾကာင္း ၊ ေဆာင့္လိုးလွ်င္ သားအိမ္ဝကို ဒုတ္ခနဲ ဒုတ္ခနဲ ေဆာင့္မိ၍ အီဆိမ္႕ေနေအာင္
ေကာင္းေၾကာင္း၊ သူမကလည္း ေကာ့ေကာ့ေပးေၾကာင္း..၊ ထိုအခါ လီးတုတ္တို၏မယားကလည္း အားက်မခံ သူမကေတာ့ ဖင္ဆုံႀကီးကို စေကာဝုိင္းသလို ဝိုက္
၍ဝိုက္၍ ေမႊ႕၍ခံေၾကာင္း ၊ လီးႀကီးက တုတ္တုိႀကီးမို႕ ေစာက္စိကိုပါ ထိသျဖင့္ မူးေမ႕မတတ္ ေကာင္းလွေၾကာင္း ေျပာ၏။
သူတို႕စကားကို မညိဳကၿပဳံး၍ နားေထာင္ေနသည္။ ထိုစဥ္ တစ္ေယာက္က ..
“ ဟဲ႕ ေကာင္မ ေျပာေလ…၊ နင့္ေယာက္်ား လီးကေရာ ဘယ္လိုလဲ..၊ လီးတိုလား..လီးရွည္လား…ေျပာေျပာ…ေကာင္မ…”
“ေအာင္မယ္… ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္နဲ႕ ညည္းတို႕က လီးဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္း အလုိးခံဘူးလို႕လဲ..”
“ ဟဲ႕… ကိုယ္ယူထားတဲ႕ ေယာက္်ား လီးတစ္ေခ်ာင္းတည္းေပါ႕…ဟဲ႕…”
“ ေအး…ငါက နင္တို႕ထက္သာတယ္ သိလား..၊ လီးအေခ်ာင္း ၂၀ ေလာက္ခံဖူးတယ္..၊ လီးတုတ္၊ လီးရွည္၊ လီးပိန္၊ လီးေကာက္၊ ဒစ္ဖုံး ၊ ဒစ္လန္၊ လီးညိဳ၊ လီးမဲ၊
အဖ်ားရွဴး.၊ အရင္းတုတ္၊ အဖ်ားအရင္းရွဴး အိုေအ…စုံေနတာပါပဲ…”
“ ေကာင္မ…ညည္းတကယ္ ေျပာေနတာလား…”
“ တကယ္ေပါ႕ဟဲ႕…ဒီမယ္ ၾကည္႕ပါလား…ငါ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ၿပဲလန္ေနၿပီ သိလား..”
မိညိဳက ထမီကို လွန္ျပသည္။ ဟုတ္ေလာက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြက ၿပဲလန္ေနၿပီး ညိဳမဲေန၏။ လီး၏ဒဏ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ္႕မည္..။
“ အင္း…ဒီကိစၥမွာေတာ့ ညည္းက ဒို႕ရဲ႕ဆရာမႀကီးေပါ႕ေလ…၊ ေျပာပါအုံးေအ..ေကာင္မရဲ႕…ဘယ္လီးမ်ဳိးက အေကာင္းဆုံးဆိုတာ…”
ထိုစဥ္ မိညိဳက ဆရာမႀကီးဟန္ အၾကည္႕ျဖင့္ ….
“ တိုသည္ရွည္သည္ ထုိႏွစ္လီ မိညိဳမသိ..၊ ၾကာၾကာစိမ္လိုး ထိုလီးမ်ဳိး အဖိုးထိုက္တန္၏ ..တဲ႕ေဟ႕.. မွတ္ထား ေကာင္မေတြ….”
ထိုပုံျပင္အရဆိုလွ်င္ ထြန္းထြန္းလီးမွာ အဖိုးထိုက္တန္ေသာ ေတာ္ဝင္လီးမ်ဳိး ျဖစ္ပါသည္။ စိမ္လိုးခ်က္ကေတာ့ အံ႕မခန္းပင္..။ ထို႕အျပင္ အရွည္ ရွစ္လက္မ၊
လုံးပတ္အတုတ္က ၇ လက္မနီးနီးရွိရာ အဘယ္မွ် ေက်နပ္အားရစရာ ေကာင္လွမည္နည္း..။
“ ေဟာဗ်ာ…ေျပာေလ မမရဲ႕… ဘယ္ပုံစံမ်ဳိး လိုးေပးရမွာလဲ.. ၊ ကဲဗ်ာ…ရႈပ္တယ္.. မမလက္ႏွစ္ဖက္က က်ဳပ္လည္ပင္းကို ၿမဲၿမဲဖက္ထား..”
မၾကည္ရွိန္က ထြန္းထြန္းေျပာသည္႕အတိုင္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထြန္းထြန္း၏လည္ပင္းကို ခ်ိတ္ေပးထားလိုက္၏။ ထိုစဥ္ ထြန္းထြန္းက ဒူးေခါင္းေကြးေအာင္ လက္
လွ်ဳိၿပီး ပင့္မလိုက္သည္။
မၾကည္ရွိန္ကိုယ္လုံးႀကီးက အထက္သို႕ေျမာက္ပါလာ၏။ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးတန္ႀကီးမွာလည္း တပ္လ်က္သားျဖစ္သည္။ သန္မာလိုက္သည္႕ ထြန္းထြန္း…၊ သူ႕
ကို္ယ္လုံးႀကီး မထားတာမ်ား ေက်ာ့လို႕…။
မၾကည္ရွိန္ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေပြ႕မထားရသျဖင့္ ထြန္းထြန္းဘက္ကေတာ့ မည္သည္႕လႈပ္ရွားမႈမွ မလုပ္ႏိုင္ေပ..။ မၾကည္ရွိန္တစ္ေယာက္တည္းသာ ထြန္းထြန္းလည္
ပင္းကို ယီးေလးခိုလ်က္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ၾကြ၍ၾကြ၍ ေဆာင့္ေဆာင့္လုိးခ်ေပးေနပါေတာ့သည္။
“ ဘြတ္…ဗလြတ္…ျပြတ္….ဘြတ္…..ပလပ္…ျပြတ္….”
လည္ပင္းကို ယီးေလးခို..ေလထဲမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေဆာင့္လိုးရသည္မို႕ ကာမဂီတသံစဥ္ေတြက ၿမိဳင္ဆိုင္ ဆန္းသစ္လ်က္ ရွိ၏။ မၾကည္ရွိန္ခမ်ာမွာလည္း မီး
ကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္လ်က္ ထြန္းထြန္းလဲသြားမည္ စိုး၍ မွန္မွန္ေလးသာ ေဆာင့္ခ်ေပးပါသည္။
စို႕စို႕ပို႕ပို႕ႀကီးနဲ႕ အီစိမ္႕ေနေသာ ကာမအရသာႀကီးက မၾကည္ရွိန္တစ္ကိုယ္လုံး စိမ္႕ထုံေနပါေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအတြင္းမွာလည္း လိႈက္ခနဲ လိႈက္ခနဲ ၾ
ကြၾကြတက္လာေနရ၏။
သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာတင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ႏူးညံ႕သေလာက္ သန္မာေသာ အဖုတ္ၾကြက္သားေတြက ညွစ္၍ညွစ္၍ ေပးေနသည္။ ထိုအေတြ႕ထူးက
ထြန္းထြန္းလီးထိပ္ႀကီးတဝုိက္ကို ယားၾကြက်ဥ္စိမ္႕ေနေစ၏။ သို႕ေသာ္ လေရပူေတြ ပန္းမထြက္ရေလေအာင္ ထြန္းထြန္း ေတာင့္ခံထားပါသည္။
ဤသို႕ျဖင့္ အိမ္ကို တစ္ပတ္ ပတ္မိသြားသည္။ ထြန္းထြန္း ေစာေစာက ခုံေရွ႕တန္းေပၚတြင္ မၾကည္ရွိန္ကို ကန္႕လန္႕ျဖတ္အေနအထားျဖင့္ လွဲသိပ္ေပးလိုက္၏။
မၾကည္ရွိန္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္း ေဘးသို႕ၿဖဲကားထားလိုက္သည္။ တစ္ဝက္ေလာက္ ကၽြတ္ထြက္လာေသာ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို ဆီးခုံခ်င္း ထိမိသည္အထိ ဖိကပ္
လိုက္သည္။
ေခတၱခဏ ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီး.. လီးႀကီးကို တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္သြင္းသည္..။ ဤသို႕ မွန္မွန္ညွင္းညွင္း အသြင္းအထုတ္ ေလးငါး
ခါေလာက္ လုပ္ေပးၿပီးေနာက္ အရွိန္ရလာေသာ အျမန္ရထားႀကီးပမာ ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။
“ ဖြတ္…ျပြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္…စြပ္….ဖြတ္……..”
“ ျပြတ္…ဖြတ္…..စြပ္….ဖလြတ္….ဘြပ္………”
“ အမေလး..ေတာ့… အီး ..ရွီး….အမေလး..ေလး… အင့္…အေမ႕…. အမေလး…အား..အား…….အင့္ ရွီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္….. ”
ထြန္းထြန္းေဆာင့္ခ်က္ေတြက မီးပြင့္မတတ္ ျပင္းထန္လွသည္။ မၾကည္ရွိန္ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ထြန္းထြန္းလက္ႏွစ္ဖက္ကို ကုတ္ဖက္ထားသည္။ ၿပီးေတာ့
ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ထိုးခံသည္။
ဤသို႕ အလုိးအေဆာင့္ အေကာ့အပင့္ေတြျဖင့္ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ႀကီး လိုးခံေနၾကရာ အခ်က္ေပါင္းစြာ ေဆာင့္အၿပီးတြင္ မၾကည္ရွိန္တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို
တဆတ္ဆတ္ တုန္လႈပ္လာကာ ႏွာေခ်သကဲ႕သို႕ ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ေရပူေတြ ဗြက္ခနဲ ဗြက္ခနဲ ပန္းထြက္လာပါေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြ
လည္း တဆတ္ဆတ္ လႈပ္ေနသည္..။
မေန႕ညက အေတြ႕အႀကဳံအရ မၾကည္ရွိန္ ၿပီးၿပီဆိုတာ ထြန္းထြန္း သိလိုက္ေပသည္။ သည္ေတာ့ သူ႕စိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း
ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။
လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး တဖ်င္းဖ်င္း ယားၾကြလာသည္။ ထိုစဥ္ ခႏၶာကိုယ္ သိမ္႕ခနဲ ၿငိမ္႕ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ဗ်င္းခနဲ ပန္းထြက္လာသည္။
လေရထြက္ေနရင္း ေဆာင့္လ်က္ရွိရာ တစ္ကိုယ္လုံး သိမ္႕ခနဲ သိမ္႕ခနဲ လႈပ္ခါသြားသည္။ ဤအခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေပၚေသာ ကာမအရသာသည္ အရသာတကာတို႕
တြင္ အထူးျခားဆုံးေသာ အရာ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းက ေဆာင့္ေနတာကို လုံးဝရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေႏြးေထြး၇ွိန္းျမေသာ ေစာက္ေခါင္းႀကီးထဲတြင္ သူ႕လီးႀကီးကို စိမ္လွ်က္ ဇိမ္ႏွင့္ မွိန္းေနပါသည္။
မၾကည္ရွိန္ကလညး္ စကားမေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းေနသည္႕အတြက္ မ်က္လုံးေမွးစင္းၿပီး ကာမအရသာကို အျပည္႕အဝ ခံယူေနပါေတာ့သည္။ ကာမအရ
သာကို ဇိမ္ႏွင့္ ခံစားေနၾကစဥ္…….
“ ဝုန္း….ဂလုံး…ဖုန္း…………….”
ဟူေသာ အသံႀကီးေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို ျဗဳန္းခနဲ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး မၾကည္ရွိန္ကိုပါ ေပြ႕ထူလိုက္သည္။ မၾကည္ရွိန္က ေျပေလ်ာ့ေန
ေသာ ထမီကို ကမန္းကတန္း ျပင္ဝတ္လိုက္ၿပီး အေပၚထပ္သို႕ ေျပးတက္သြားသည္..။
ထြန္းထြန္းကလည္း မလွမ္းမကမ္းက ကပ္လိုက္ပါသြားသည္..။
အေပၚထပ္ေရာက္ေသာအခါ ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ ခုတင္ေပၚက လိမ္႕က် ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ႀကီးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ပုဆိုးကလည္း ကၽြတ္ေန၏။
လေမႊးမဲမဲအုပ္ေအာက္တြင္ လီးတန္မဲမဲႀကီးက ေငါင္စင္းၿပီး ေပ်ာ့ေခြေနပါသည္။
“ ကိုေပါစိန္….ကိုေပါစိန္….”
မၾကည္ရွိန္က ကိုယ္ကိုလႈပ္ႏိႈးေသာ္လည္း ကိုေပါစိန္ မႏိုးပါ။ ေဟာက္မ်ားပင္ ေဟာက္ေနလိုက္ေသးပါ၏။ မၾကည္ရွိန္က ခုတင္ေပၚက်န္ရစ္ေသာ ေစာင္ကို ဆြဲယူလို
က္ၿပီး ေခါင္းကေနေျခဖ်ားထိ လႊမ္းၿခဳံေပးလိုက္သည္။
ကိုေပါစိန္တစ္ကိုယ္လုံး ေစာင္ျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းသြားေသာအခါ ထြန္းထြန္းက မၾကည္ရွိန္ကို အားရပါးရ ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး နႈတ္ခမ္းအစုံကို ျပြတ္ခနဲ စုပ္ယူလိုက္သည္။
မၾကည္ရွိန္ကလည္း ထြန္းထြန္းပါးစပ္ထဲ သူ႕လွ်ာကို ထိုးထည္႕ၿပီး တို႕ထိကလိေပးသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ေတြထလာၾကျပန္သည္။ မၾကည္ရွိန္ လက္ေတြက
ထြန္းထြန္းေပါင္ၾကားရွိ လီးတန္ႀကီးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္လာ၏။
ထို႕ေနာက္ ဂြင္းတိုက္သလို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ေပးသည္။ လီးတန္ႀကီးက မၾကည္ရွိန္လက္ထဲမွာပင္ ပူေႏြးမာေတာင့္လာသည္။ ထို႕အတူ မၾကည္ရွိန္ေစာက္ဖုတ္
ႀကီးမွာ ေဖာင္းၾကြလာ၏။ ထြန္းထြန္း မၾကည္ရွိန္ကို ဖင္ကုန္းခုိင္းၿပီး ထမီကို ပင့္လွန္ကာ သူ႕ပုဆိုးကိုလည္း မလွ်က္ ရြအာဖူးၾကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႕
ထိုးထည္႕လိုက္ပါေတာ့သည္။
“ ဇြိ….ဇြိ…ျပြတ္…ဖြတ္….ဇြိ…..ဖြစ္….ပလစ္…ဖြတ္….”
“ အိ….အင့္….အေမ႕….အား……အား……..”
ထြန္းထြန္းက မၾကည္ရွိန္ခါးကို တင္းတင္းဖက္ထားလွ်က္ အေနာက္မွ အသားကုန္ ႀကဳံးႀကဳံးၿပီး ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။
“ အား…အား…..အ…အီး….ရွီး….ကၽြတ္…ကၽြတ္……..”
ေစာက္ေရပူေတြ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ မၾကည္ရွိန္ကိုယ္လုံးႀကီးက ေရွ႕သို႕ ငိုက္က်သြားမည္ အျပဳ ထြန္းထြန္းက အသာဖက္ထားၿပီး ဆက္ေဆာင့္သည္။
“ ဖြတ္….ျဗစ္…..ျပြတ္…..ဖြတ္….အ….အေမ႕….အိ…..”
“ ဖြတ္….စြပ္…..ျပြတ္…ပလြတ္….ဗလစ္………..”
ကိုေပါစိန္၏အိပ္ရာေပၚတြင္ လိုးေနၾက၍ သဲထိတ္ရင္ဖိုစရာေတာ့ ေကာင္းလွ၏။ ဇရာပိုင္းသို႕ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္လာေသာ ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ သူ႕မိန္းမႏွင့္
ထြန္းထြန္းတို႕ သူ႕အနားမွာပင္ ကပ္လိုးေနၾကသည္ကို လုံးဝမသိေတာ့ပါ။
မွန္မွန္ႀကီးထြက္ေပၚေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးထိေတြ႕သံမ်ားက သူ႕ကို ကာမေတးသံျဖင့္ ေခ်ာ့သိပ္ေနသလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလား မသိေပ..။
လင္ေယာက္်ားျဖစ္သူက တေခါေခါႏွင့္ ေဟာက္လ်က္အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ သူ႕မယားႏွင့္ လင္ငယ္တို႕က သူ႕အနီးနားမွာ တဖြတ္ဖြတ္ လိုးေနၾကေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးကား
ကမၻာမွာ အလြန္ရွားေသာ ျဖစ္ရပ္ဆန္း တစ္ခုျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းကလည္း အခ်က္ ၅၀ ေလာက္ မနားတန္းေဆာင့္အၿပီးတြင္ မၾကည္ရွိန္ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ သူ႕လေရပူေတြကို အရွိန္ႏွင့္ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္း မၾကည္ရွိန္ကို နႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရြာဦးေက်ာင္းက ၄ နာရီခြဲ အုန္းေမာင္းေခါက္သံ ၾကားရပါေတာ့သည္။ သူ႕အေမကို မႏိႈးေတာ့ဘဲ
အေပၚထပ္ရွိ သူ႕အခန္းထဲ ဝင္အိပ္လိုက္သည္။ ေခါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ တစ္ခ်ဳိးထဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္း ေန႕လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွ အိပ္ယာက ႏိုးေတာ့သည္။ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ အေမႏွင့္အေဖတို႕ကို မေတြ႕ရ။ ႏြားေကၽြး ေသာက္ေရျဖည္႕ ၊ ေရခ်ဳိးၿပီး
ထမင္းစားလိုက္သည္။
အိမ္ေအာက္ထပ္ရွိ ခုံေပၚတြင္ ထမင္းလုံးစီရင္း ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕ စီရင္ခဲ႕ပုံေတြကို ျပန္လည္သုံးသပ္ေနသည္။ တစ္ခ်ိန္က်လွ်င္ ပီယသိဒၵိ၊ ကာမသိဒၵိ၊ ၿပီးေျမာက္ေသာ
ဂမၻီရ ဆရာျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမည္ဟု သံဓိ႒ာန္ခ်လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ သူ လူပ်ဳိမဟုတ္ေတာ့သည္႕အေၾကာင္း ေတြးမိၿပီး ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ မိန္းမသဘာဝ မိန္းမအရသာကို ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ စာေတြ႕မဟုတ္ လက္ေတြ႕ပါ
သိလိုက္ရသည္။
ေနာက္လက္ဖြဲ႕တစ္မ်ဳိး စီရင္ရန္ ရွိေသးသည္။ အကင္းပါး အထာကၽြမး္ တဏွာရာဂ ေသာင္းက်န္းေသာ မၾကည္ရွိန္ကို အကူအညီေတာင္းဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
မတင္ရီမကိုလည္း မၾကည္ရွိန္လို အေပးေကာင္း အခံေကာင္းေအာင္ ေလ႕က်င့္ေပးရဦးမည္။
လွည္းႏွင့္ ႏြားေတြ ျပန္ေရာက္ေန၏။ မတင္ရီမကိုယ္တိုင္ လာပို႕ပုံရသည္။ လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိသြားၿပီျဖစ္၍ မတင္ရီမလည္း သူ႕ကို ေမွ်ာ္ေနမွာ
ေသခ်ာ၏။ အရူးအမဲသားေကၽြးမိသလို တန္းတန္းစြဲ ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာသည္။ ခက္တာက မတင္ရီမက မၾကည္ရွိန္လို မပြင့္လင္း။ သူ႕လိုးရတာ ဂြင္းတိုက္ရတာႏွင့္
သိပ္မထူးလွ။ တက္ၾကြထက္သန္တဲ႕အမူအယာမ်ဳိး မေပၚလြင္၊ အပ်ဳိႀကီးမို႕ အရွက္ႀကီးေနသလား မသိ။
ဟိုဟို ဒီဒီ ေတြးေနစဥ္ သူ႕အေမႏွင့္ အေဖတို႕ ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။
“ အေဖတို႕ ဘယ္က ျပန္လာၾကတာလဲ…”
“ မင္းေဒၚေလးဆုံးလို႕..အဲဒီက ျပန္လာၾကတာ မင္းလည္း ညက အိပ္ေရးပ်က္ထားလို႕ မႏိႈးေတာ့ဘဲထားခဲ႕တာ..ညက သြားေစာင့္ေပးလိုက္အုံး…သိလား…”
“ ဟုတ္ကဲ႕..အေဖ…”
ထိုစဥ္ ထြန္းထြန္းအေမက …..
“ သား….ထမင္းစားၿပီးၿပီလား….”
“ ၿပီးၿပီ…အေမ….”
ေဒၚေလးဆိုတာက အေဖ႕ညီမဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။ တေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီ။ ေဒၚေလးက ပန္းနာရင္ၾကပ္ ေရာဂါ၇ွိ၏။ ဆုံးသြားတဲ႕ေဒၚေလးတို႕
အိမ္ႏွင့္ မၾကည္ရွိန္တို႕အိမ္က ေက်ာခ်င္းကပ္လွ်က္ ျဖစ္၏။ ကိုေပါစိန္ႀကီးက ဖဲဆို မိုးလင္းရိုက္မွာေသခ်ာသည္။ ၿပီးေတာ့ အရက္ကလည္း ၾကြက္တြင္း ထဲေရ
ေလာင္းလိုက္သလို ေသာက္လိမ္႕မည္။
ဤအခ်က္က ထြန္းထြန္းအတြက္ မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ ေဖာင္စီးလက္ဖြဲ႕ စီရင္ဖို႕အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းႀကီးပင္ ျဖစ္ပါေတာ့၏။
“ အေမ…က်ေနာ္ အသုဘအိမ္ သြားလိုက္အုံးမယ္…”
“ ေအး…ေအး..လုပ္စရာရွိတာ ဝုိင္းလုပ္ ကူေပးလိုက္ေနာ္….သား..”
“ ဟုတ္ကဲ႕ပါ…အေမ….”
ထြန္းထြန္း အသုဘအိမ္ေရာက္ေတာ့ ဖဲဝုိင္းက စေနၿပီ။ ဝိုင္းေတာ့ မစုံေသး။ လူႀကီးဝုိင္း ႏွစ္ဝိုင္းသာ ရွိေသး၏။ ဖဲဂ်ဳိးႀကီး ကိုေပါစိန္တစ္ေယာက္ မိန္႕မိန္႕ႀကီးထိုင္
ၿပီး ဖဲသမာဓိ ရေနပုံကို ေတြ႕ရသည္။ မၾကည္ရွိန္ကိုေတာ့ မေတြ႕ရေသး။ ေစာေသးလို႕ ထင္၏။
“ ထြန္းထြန္းေရ… မင္းအစ္မနဲ႕ အခင္းေတြသယ္ဖို႕ ေက်ာင္းလိုက္သြားစမ္း ကြာ…”
“ ဟုတ္ကဲ႕…ဟုတ္ကဲ႕…”
ဘုန္းႀကီးကို ဝတ္ခ်ၿပီး အက်ဳိးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေသာအခါ …. မင္းဖာသာ မင္း လိုအပ္တာသာ ၾကည္႕ယူသြားေတာ့…ဟု မိန္႕၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ေသာ့တြဲယူၿပီး
ပစၥည္းေတြ ထားရွိရာ ဆြမ္းစားေက်ာင္းဆီသို႕ ထြက္ခဲ႕ၾကသည္။ ထြန္းထြန္းက အခင္းေတြထည္႕ထားေသာ ဘီဒိုကို ဖြင့္၍ အခင္းေတြမထုတ္ၿပီး သူ႕အစ္ကိုမိန္းမ
မဝင္းခင္ထံ လွမ္းေပးသည္။ မဝင္းခင္က လက္ႏွင့္အေပြ႕ ..ထြန္းထြန္းလက္က မဝင္းခင္ ႏို႕ႀကီးကို လွမ္းဆြဲလိုက္၏။
မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးဖူးထားေသာ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ေၾကာက္စိတ္ သိပ္မရွိေတာ့ဘဲ ၾကည္႕ေနလိုက္သည္။ မဝင္းခင္က အသက္ ၃၀
ေလာက္သာ ရွိေသး၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ေမြးၿပီးသည္႕တိုင္ တစ္သားေမြး၊ တစ္ေသြးလွေန၏။ အရပ္အေမာင္း ပုေသာ္လည္း ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကေတာ့
ေတာင့္တင္းလွသည္။
ထြန္းထြနး္က သူ႕ႏို႕ႀကီးကို လွမ္းဆြဲလိုက္ေသာအခါ မဝင္းခင္က ေယာင္ရမ္းၿပီး လက္ထဲက အခင္းေတြကို လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
“ ေဟာ…ဗ်ာ…မမကလဲ…”
“ ဘာ..မမကလဲ လဲ… ေသခ်င္းဆိုးေလး… လက္မသရမ္းနဲ႕ေနာ္… နင့္အစ္ကိုနဲ႕ တုိင္ေျပာမယ္… ”
ဟု ေဒါသသံႏွင့္ ေျပာေသာ္လည္း မဝင္းခင္၏မ်က္လုံးေတြက ေဒါသအရိပ္ မရွိ။ ေက်နပ္သည္႕လကၡဏာျဖင့္ ရႊန္းစိုဝင္းလက္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက ၿပဳံးၿဖီးၿဖီး
မ်က္ႏွာထားျဖင့္ …
“ အစ္ကိုႀကီးတို႕မ်ား…ကံေကာင္းလိုက္တာေနာ္…. အေခ်ာဆုံး မိန္းမကိုမွ ရေအာင္ ယူႏိုင္တယ္ ဗ်….”
မဝင္းခင္မ်က္ႏွာမွာ သေဘာက်ေက်နပ္ရိပ္ ျဖတ္သန္းသြား၏။ အိမ္ေထာင္သည္ အအိုတစ္ေယာက္ကို လူပ်ဳိတစ္ေယာက္က ေခ်ာတယ္ဟု ခ်ီးမြမ္းသည္႕အတြက္
မိန္းမပီပီ ေက်နပ္သြား၏။
“ နင္လဲ…ယူေပါ႕ဟဲ႕….”
“ ႀကိဳက္မဲ႕သူ မွ မရွိတာ…”
“ အံမယ္…နင့္လို ဥစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာ ေယာက္်ားမ်ဳိး ဘယ္သူက မႀကိဳက္ဘဲ ေနမွာလဲ…”
“ မမကို ေအာင္သြယ္လုပ္ခိုင္းရမွာဘဲ….”
ဟုေျပာရင္း ထြန္းထြန္းက မဝင္းခင္ကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ နမ္းလိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကို စုတ္သည္။ မဝင္းခင္ အသက္ရွဴသံေတြ
ျပင္းထန္ေနေၾကာင္း သတိထားမိ၏။
“ အို…ဖယ္စမ္းပါ… သူမ်ားေတြ ျမင္သြားမွျဖင့္…”
နမ္းလို႕စုတ္လို႕ အားရမွ ဖယ္ခိုင္းေနသည္႕အတြက္ ထြနး္ထြန္း ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ ေသခ်ာၿပီး ..မဝင္းခင္ကို လိုးလို႕ရၿပီ..။ ထြန္းထြန္းက ပို၍ေသခ်ာေအာင္ မဝင္းခင္
ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထမီမ၍ ကုတ္ထည္႕လိုက္သည္။
“ အို…….ကၽြတ္…ၾကည္႕ပါလား…လို႕….ေျပာေလ ကဲေလ…..”
ခံမလားလို႕ ေမးစရာ မလိုေတာ့..။ ေသခ်ာသြားၿပီ…။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါ ၾကည္႕ၿပီး မီးစင္ၾကည္႕ကရုံသာ..။ ႏွစ္ေယာက္သား အခင္းေတြသယ္၍ ေက်ာင္းက
ျပန္လာခဲ႕ၾကသည္။
ထြန္းထြန္း အသုဘအိမ္မွ ျပန္လာခဲ႕ၿပီး အိမ္ေပၚထပ္ရွိ သူ႕အခန္းထဲ ဝင္ခဲ႕သည္။ တံခါးကို ဂ်က္ထုိးလိုက္ၿပီး ဘီရိုအံဆြဲထဲမွာ ထည္႕ထားသည္႕ အေၾကာသန္
လီးႀကီးေဆး ဆီဗူးကို ယူလိုက္ၿပီး .. ခုတင္ေပၚေျခတြဲေလာင္းခ် ပုဆိုးကို မလွန္ကာ လီးတန္ႀကီးအရင္းမွ စတင္လိမ္းပါေတာ့သည္။
သူ႕လီးႀကီးကို ငုံ႕ၾကည္႕ၿပီး ထြန္းထြန္း ေက်နပ္ေန၏။ သူ႕လီးႀကီးမွာ လူပ်ဳိမစစ္ေတာ့။ မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ မတင္ရီမတို႕၏ ေစာက္ဖုတ္ေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးထား
ဖူးေသာ လီးႀကီးျဖစ္၏။ ဒစ္ကၿပဲလန္ မေနသည္႕အတြက္ မိႈငုံႀကီးလို ဖူးတင္းဝင္းေျပာင္ေနသည္။ ထြနး္ထြန္းက ဒစ္ကိုၿဖဲလွန္လိုက္ၿပီး ေဆးဆီေတြ ပြတ္လိမ္းလိုက္
သည္။ လက္ႏွင့္ဆုတ္၍ ဆုပ္၍ ပြတ္လိမ္းလိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲဆန္႕၍ ေအာက္သို႕ဖိႏွိပ္ ၊ အထက္သို႕ ေကာ့လွန္ကာ အေၾကာေလွ်ာ့သည္။
လီးတန္ႀကီးမွာ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထ၍ ေသြးေၾကာႀကီးေတြက ဖုေဖာင္းေနသည္။ လိုးသက္ႏုေသးသျဖင့္ ဝါညိဳေရာင္သန္းကာ ဒစ္ဆံႀကီးက နီရဲေျပာင္ဝင္းေန၏။
မၾကည္ရွိန္ ၊ မတင္ရီမတို႕ ေစာက္ေခါင္းေတြထဲ ထည္႕ခဲ႕၇သျဖင့္ ယုတ္ေလ်ာ့သြားေသာ လေရမ်ားကို ျပန္လည္ျဖည္႕ဆည္းေသာအေနျဖင့္ သုတ္ဓါတ္ကို အလွ်င္
အျမန္ တိုးပြားေစေသာ အားေဆးကို စားရျခင္း ျဖစ္သည္။
လိမ္းေဆးေရာ စားေဆးပါ ထြန္းထြန္းကိုယ္တိုင္ ေဖာ္စပ္ထားသည္။ ထိုေဆးနည္းပညာကို ကိုရင္ဘဝကပင္ ေရွးေဟာင္းစာေပထဲမွ ရ၇ွိခဲ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။ စားေဆး
ႏွင့္လိမ္းေဆးအတြက္ အဓိကကုန္ၾကမ္းမွာ ေခြးေလွးယားျမစ္ႏွင့္ ေခြးေလွးသီးအဆံတို႕က အဓိကျဖစ္သည္။
ေခြးေလွးယားပင္ အသုံးဝင္ပုံကို မည္သူမွ် သိၾကပုံမေပၚေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေပါခ်င္တိုင္း ေပါေန၏။ ပင္ကိုယ္ကပင္ ႀကီးထြားလွေသာ သူ႕လီးတန္ႀကီးမွာ ယခုလိုလိမ္း
ေဆး စားေဆးႏွင့္ ေထာက္ပံ႕လိုက္ေသာအခါ မတစ္ေထာင္ တစ္ေကာင္ဘြားေဟ႕ ဆိုရေလာက္ေအာင္ သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာေၾကာသန္စြမ္းလွပါေတာ့
သည္။
(အထက္ပါနည္းမ်ားကို သြား၍မစမ္းသပ္ၾကည္႕ၾကပါႏွင့္ဗ်ဳိ႕..၊ သူေျပာသလို စြမ္းသြားခဲ႕လွ်င္ေတာ့ တကယ္႕ဧရာမ ဒြတ္ခႀကီးပါ….စကားခ်ပ္ )
ထြန္းထြန္း လိမ္းေဆးလိမ္း၊ စားေဆးေသာက္ၿပီးေနာက္ အခန္းတံခါးပိတ္၍ အိမ္ေပၚထပ္မွ ဆင္းလာခဲ႕သည္။ ဂဝံဆုပ္တဲ႕ လက္ဖြဲ႕ႏွစ္လုံးကိုလည္း အက်ႌေဘးထိုး
အိတ္ထဲမွာ ထည္႕လာခဲ႕သည္။ လိုအပ္လွ်င္ သုံး၇န္ ေငြ ၁၅၀၀ က်ပ္ ထည္႕ခဲ႕ေသးသည္။
“အေမ…သားသြားေတာ့မယ္…”
“ ေအးေအး..မင့္အေဖေတာင္ အခုေလးတင္ပဲ ထြက္သြားတယ္..၊ အေမ ၿပီးက်မွ လိုက္ခဲ႕မယ္….”
ထြန္းထြန္း မဝင္းခင္နဲ႕အလုပ္ျဖစ္ဖို႕ နည္းလမ္းေတြကို တစ္လမ္းလုံး စဥ္းစားလာခဲ႕၏။ ႏို႕အုံတင္းတင္းႀကီးကို မ်က္စိထဲ ျပန္ျမင္မိျပန္သည္။ ညေနက ေက်ာင္းသြား
ၿပီး အခင္းမ်ားယူစဥ္ မဝင္းခင္ ဝတ္လာတဲ႕အက်ႌက လက္ျပတ္လည္ဟိုက္ ျဖစ္သည္။ မဝင္းခင္က သူ႕ထက္အရပ္နိမ္႕သူျဖစ္ရာ လည္ဟုိက္အက်ႌထဲမွ တင္းရင္းဝင္း
မို႕ေနေသာ ႏို႕အုံႀကိီးကို အေပၚစီးမွ အနီးကပ္ျမင္ေနရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့သည္႕အတြက္ အခန္းထဲ အခင္းမ်ား ယူစဥ္ ႏို႕ကိုင္ၿပီး ဖက္နမ္း
ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။
သူထင္တာက မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ သူ႕ကို ကက္ကက္လန္ေအာင္ ရန္ေတြ႕မည္ဟု ထင္ထားခဲ႕ရာ ထိုသို႕မဟုတ္ ပါးစပ္ကဟန္လုပ္ၿပီး ဟန္႕တားေသာ္လည္း
မဝင္းခင္ မ်က္လုံးေတြက လိုလိုလားလား ဖိတ္ေခၚလွ်က္ရွိသည္။ ေစာေစာကေတာ့ အသုဘအေၾကာင္းျပၿပီး မၾကည္ရွိန္ႏွင့္ လိုးရန္စိတ္ကူးခဲ႕သည္။
အခု အစီအစဥ္ေျပာင္းလိုက္ၿပီ..။ အာရုံေတြ အသစ္အဆန္းျဖစ္ေသာ မဝင္းခင္ႏွင့္သာ အခ်စ္စခန္း ဖြင့္ေတာ့မည္..။ သူ႕လက္ဖြဲ႕ သိဒၵိတက္ရန္ ေစာက္ဖုတ္အမ်ဳိးမ်ဳိး
လိုးထားမွ ျဖစ္မည္။
ဖဲႏွင့္အရက္ကို လူတိုင္းမက္သည္။ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည္႕ညကလည္း မိုးလင္းရိုက္ မိုးလင္းေသာက္ခဲ႕ၾကသည္။ မိုးလင္းတိုင္ ေသာက္ၾကဦးမည္။
“ အစ္ကိုႀကီး သိန္းဝင္း…အရက္လိုလိမ္႕မယ္ေနာ္…မ်ားမ်ား ဝယ္ထားပါလား…”
ကိုေပါစိန္တို႕ဝုိင္းတြင္ အေကာက္ေကာက္ရင္း မဝင္းခင္ေယာက်္ား ကိုသိန္းဝင္းကို လက္ကုတ္၍ ေမးလိုက္၏။ အစ္ကိုဆိုေသာ္လည္း ကိုသိန္းဝင္းႏွင့္ သူက
အသက္တစ္ဝက္ေလာက္ကြာသည္။ ကိုသိန္းဝင္းက ဦးေလးေပါက္စ အရြယ္ျဖစ္၏။ ကိုသိန္းဝင္းက ပိုက္ဆံေတြ ေ၇တြက္ေနရာမွ…
“ ေအးေအး…မင္းအစ္မ ေမးလိုက္…သူဝယ္တာ..လိုရင္လဲ ထပ္ဝယ္လိုက္…၊ ေရာ့ ေ၇ာ့…ပိုက္ဆံ.. ”
“ ရတယ္.. က်ေနာ့ဆီမွာ အလုံအေလာက္ ပါတယ္…”
ထြန္းထြန္းက ဖဲဝိုင္းမွ ထလာၿပီး သူ႕အေဖတို႕ႏွင့္ စကားေျပာေနေသာ မဝင္းခင္ဆီ သြားလိုက္သည္။
“ မမ…အစ္ကိုႀကီးက အရက္လိုလိမ္႕မယ္တဲ႕… ဝယ္သင့္ရင္ ဝယ္ထားလိုက္ပါအုံးတဲ႕…”
“ ေအးေအး…နင္ သြားဝယ္လိုက္ေလ... အဲေတာ့… ပိုက္ဆံအိတ္က အေပၚထပ္မွာ ..ငါ တစ္ေယာက္ထဲမသြားရဲဘူး…ဟင္းဟင္း….”
ေလွခါးက အတြင္းတပ္မို႕ အေလာင္းျပင္ထားေသာ ေနရာမွ ျဖတ္လာရသည္။ အေပၚထပ္မွာ ထြန္းထားေသာ ဘကၳရီမီးသီးက ေအာက္လင္းဓါတ္မီးေလာက္
အလင္းေရာင္ အားမေကာင္းဘဲ ျဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ထြန္းထားသည္႕အတြက္ ေလွခါးအထက္မွာ အနည္းငယ္ ေမွာင္ေနသည္။
“ ဟဲ႕…လာပါ..ဟဲ႕… သြက္သြက္လက္လက္….”
မဝင္းခင္က ေလွခါးနားက ေစာင့္ေနရင္း ခပ္မာမာ ေျပာလိုက္၏။ တဆက္တည္း ထြန္းထြန္း လက္ေမာင္းကို လွမ္းဆြဲသည္။ ဖဲဝုိင္းနားမွာသာ လူေတြက စုၿပဳံဝိုင္းအုံ
ေနၾကသျဖင့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမွ ဂရုမစိုက္ၾက..။
ဒီအခြင့္အေရးကို ထြန္းထြန္းက ေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်လိုက္ေလသည္။
“ အင့္…..ကဲလြန္းတယ္…ေနာ္…”
“ ခ်စ္လို႕ပါ…မမကလဲ…”
“ အင့္..ဟင္း….အေပၚတက္စို႕…ကြာ…..”
တုန္ရီေနေသာ အသံျဖင့္ မဝငး္ခင္က ေျပာ၏။
ထြန္းထြန္းက အေျခအေနကိုသိ၍ မဝင္းခင္ ထမီကို ပင့္လွန္ကာ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ႏိႈက္စမ္းၾကည္႕လိုက္သည္။
R
လက္ဝါးႏွင့္ ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္ၾကည္႕ၿပီးေတာ့ လက္ခလယ္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေဖာင္းၾကြဖူးရြလွ်က္ ေစာက္ရည္
ၾကည္ေတြ ရႊဲရႊဲ စိုေနေလၿပီ..။
ထြန္းထြန္းကလည္း အႀကံသမားျဖစ္သည္။ မဟုတ္လည္း ဒီအ၇က္က သူ႕ပိုက္ဆံႏွင့္ ဝယ္မည္႕အရက္ျဖစ္၏။ မဝင္းခင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေတြ႕ခ်င္၍ ပိုက္ဆံ
ပါလ်က္ႏွင့္ မပါဟန္ျပဳကာ လိုက္လာခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။
မဝင္းခင္စိတ္ကူးက ညေနခင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားၿပီးအခင္းေတြယူတုန္းကေတာင္ ဖက္ရမ္းနမ္းစုပ္ အဖုတ္ကို ကုတ္လိုက္ေပးရာ အခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ေနရာမ်ဳိးဆိုလ်င္ သည္ထက္ပိုကဲမည္ကို အပိုင္သိ၍ အေပၚထပ္ မတက္ရဲလို႕ အေဖာ္လိုက္ခဲ႕ရန္ အႀကံႏွင့္ ေခၚခဲ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထြန္းထြန္းလီးတန္ႀကီးက သူ႕ေယာက္်ားလီးထက္ သုံးဆခြဲေလာက္ ႀကီးေနသည္ကို အံ႕ၾသတုန္လႈပ္စြာ သိလိုက္ရေလ၏။ မဝင္းခင္ကေတာင္ အခုလို ႀကီးမားတုတ္
၇ွည္ေသာ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အလိုးခံခ်င္သည္႕ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီ..။ ၿပီးေတာ့ သူမ ရာသီမေပၚတာ ၂ လေက်ာ္လာၿပီျဖစ္၍ ကိုယ္ဝန္ရွိေနေၾကာင္း
ကို သတိထားမိေနသည္။
ထြန္းထြန္းက မဝင္းခင္ ဖင္ၾကားတည္႕တည္႕ေနရာကို ကိုင္ၿပီး ထမီကိုပင့္လွန္လ်က္ ခါးေပၚတင္လိုက္ကာ သူ႕ပုဆိုးကိုလည္း ေအာက္သို႕ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။
မဝင္းခင္က အလိုက္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ကို တည္႕ေပးလိုက္ၿပီး တေတာင္ႏွစ္ဖက္ကို ခုတင္ေပၚ ေထာက္ထားေပးလိုက္၏။
ထို႕ေနာက္ ေပါင္ၾကားအတြင္းမွ ေနာက္သုိ႕ျပဴးထြက္ေနေသာ မို႕မို႕ေဖာင္းေဖာင္း ခုံးခုံးၾကြၾကြ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႕ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တည္႕သြင္းလိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးက တစ္ရစ္ခ်င္း နစ္နစ္ဝင္သြား၏။
ကေလးႏွစ္ေယာက္သာ ေမြးခဲ႕သည္။ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႕အရသာမ်ဳိး တစ္ခါမွ မခံစားဖူးခဲ႕..။ မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ ေယာကၡမေသတာ ကိုယ္သာဓုေခၚရမလို
ျဖစ္ေနသည္။ သူ႕ေယာကၡမ ေသသြားေသာေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းႏွင့္ ေတြ႕ရသည္ မဟုတ္ပါလား..။
မဝင္းခင္၏ ခါးသြယ္သြယ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္၍ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ၿပီး…လိုးလိုက္သည္။
“ ဖြတ္…ဖြတ္……..ျပြတ္…..ဖြတ္…စြပ္……..”
“ဖြတ္…ျပြတ္…ပလြတ္…စြပ္…..ဖြတ္………”
“ဖြတ္…ဘြပ္….ဖြတ္….အင့္..အင့္…အ…..အင့္…အေမ႕… အ…နာတယ္…ဟဲ႕… လူလို လိုးစမ္းပါ… မေအလိုးေလး….ရဲ႕…”
မဝင္းခင္ ထြန္းထြန္းေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ သူမဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႕ပစ္၍ ခံသည္။ လီးႀကီးႀကီးႏွင့္ အလိုးခံရမွ အားရေက်နပ္မိသည္။ ထြန္းထြန္းေဆာင့္ခ်က္ေတြက
အားမာန္ပါလြန္းလွသည္။ တစ္ခ်က္ဆို တစ္ခ်က္ ထိမိလြန္းလွသည္။ အီစိမ္႕ၿပီး ေကာင္းလြန္းလွသည္႕ကာမအ၇သာကို အခုမွ လက္ေတြ႕ ခံစားရေတာ့သည္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ ေမြးထားေသာ ေစာက္ဖုတ္မို႕သာ ခံႏိုင္ရည္ရွိေတာ့၏။ အပ်ဳိစစ္စစ္ဆိုလွ်င္ ေစာက္ဖုတ္ ႏွစ္ျခမ္း ျဗန္းျဗန္းကြဲသြားေလာက္သည္။ အကြင္းကြင္းအ
ရစ္ရစ္ထေနေသာ လီးတန္ႀကီး ပတ္ပတ္လည္ရွိ အေရျပားေတြက ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ပြတ္ထုိးတြန္းတုိက္သြားတိုင္း ဖ်င္းခနဲ ဖ်င္းခနဲ ျဖစ္သြားရ
သည္။
ရမၼက္ေတြကလည္း တရိပ္ရိပ္တက္လာကာ ပူေႏြးလာ၏။ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးအတြင္းမွာ တလႈပ္လႈပ္တရြရြႏွင့္ ယားၾကြပြထလာၿပီး မခံစားတတ္ေတာ့ေအာင္ ျဖစ္လာ
ရသည္။
ဤသည္မွာ ေစာက္ဖုတ္ေကာင္းျခင္း ျဖစ္ေတာ့၏။ မိန္းမေတြမွာ ေယာက္်ားေတြလို အေခ်ာင္းအမ်ဳိးအစား မဟုတ္၍ သိသာထင္ရွားစြာ တန္းတန္းမတ္ေတာင္ျခင္းမ်ဳးိ
ေတာ့ မဟုတ္..။
သို႕ေသာ္ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီး ေဖာင္းၾကြခုံးထလာၿပီး အတြင္းသားႏုႏုေတြပါမက်န္ ရြထစူပြလာျခင္းသည္ပင္ ေစာက္ဖုတ္ေကာင္းတို႕၏ အဂၤါထူးမ်ားျဖစ္ေတာ့သ
တည္း..။
အခု မဝင္းခင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အစြမ္းကုန္ ၾကြရြ ေတာင္ထေနပါေတာ့သည္။ အသက္ရွဴသံေတြကလည္း ျပင္းထန္ျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။ ထြန္းထြန္းလည္း မဝင္း
ခင္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးေနစဥ္ တစ္ခါ..တစ္ခါ… အရွိန္ကိုေလွ်ာ့၍ စဥ္းစားခန္း ဝင္ေနမိ၏။
သူအခု မိန္းမသုံးေယာက္ ၏ ေစာက္ဖုတ္ သုံးမ်ဳိးကို လုိးဖူးၿပီ..။ ပထမဆုံး မၾကည္ရွိန္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးျဖစ္၏။ မၾကည္ရွိန္သည္ တဏွာရာဂႀကီး၍ အေပးေကာင္း၏။
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို စြဲလမ္းတပ္မက္ေစေသာ ကာမဓါတ္လည္း ရွိ၏။
ၿပီးေတာ့ မတင္ရီမ..၊ မတင္ရီမက တစ္ခါမွ အလိုးမခံဘူးေသာ အပ်ဳိႀကီးျဖစ္၏။ လက္၊ ခရမ္းသီး စသည္တို႕ျဖင့္သာ ကာမဆႏၵကို ျဖည္႕ဆီးဖူးသူ..။ စက္ခ်ဳပ္သမ
ေတြ၏ ဆရာလည္းျဖစ္၊ အပ်ဳိႀကီးလည္း ျဖစ္၏။ လီးစစ္စစ္ အေတြ႕အႀကဳံလည္း မရွိသည္႕အတြက္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ခံရမွာကို ရွက္ေနေသးပုံရသည္။
အခု .. မဝင္းခင္အသက္က သုံးဆယ္ဝန္းက်င္သာ ရွိေသးေသာ အအိုမ မို႕ ကိုယ္ေနပ်က္ၿပီးေသာ မိန္းမပီပီ အေပးအယူတည္႕ေအာင္ ခံတတ္သည္။ သူမလည္း
တဏွာရာဂအားႀကီးေသာ မိန္းမျဖစ္၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ထြက္ၿပီးသားမို႕ မၾကည္ရွိန္ ေစာက္ဖုတ္ထက္ က်ယ္သေယာင္ ရွိသည္။ သို႕ေသာ္ ထြန္းထြန္းလီးတန
္ႀကီးႏွင့္မူ အံက်ျဖစ္၏။
ေသြးသားဆူၿဖိဳး ကာမပိုးၾကြလို႕ အလွဆုံး ၊ အေကာင္းဆုံးအရြယ္လညး္ ျဖစ္၏။ မၾကည္ရွိန္လည္း သန္မာ၏။ မၾကည္ရွိန္ထက္ မဝင္းခင္က ပို၍ထန္ ၊ ပို၍သန္ပါ
ေတာ့သည္။
လင္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လုံး ေအာက္ထပ္မွာ ရွိေနလ်က္ႏွင့္ တဝုန္းဝုန္းတရုန္းရုန္းႏွင့္ ဖဲရိုက္ေနသည္႕ၾကားက လိုးရသည္မို႕ သဲထိတ္ရင္ဖိုစရာေတာ့ ေကာင္း
လွ၏။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကာမတဏွာက ေၾကာက္စိတ္ကို ေမာင္းႏွင္ထားၿပီးျဖစ္ေနရာ အခန္းထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ လိုးေနၾကေတာ့သည္။
ထြန္းထြန္းက ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ ဆုတ္ေခ်ပြတ္သပ္ရင္း လိုးေပးေနသည္ျဖစ္ရာ မဝင္းခင္ကလည္း အစြမ္းကုန္ေကာ့ေကာ့ခံသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးလည္း
ၿပီးလုၿပီးခင္ အေျခအေနသို႕ ေရာက္လာၾကသည္။
“ ဖြတ္…ျပြတ္….ဖြတ္…ဘြပ္….စြပ္….”
“ ဖြတ္…ဖြတ္…စြပ္…အီး…အင့္..အေမ႕…အမေလး အား…အား..အင့္…အေမ႕…အီး…အင့္…အား…ကၽြတ္..ရွီး….”
ကာမအထြတ္အထိပ္သို႕ ေရာက္လာနီးၿပီမို႕ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေဇာေတြထန္ေနၾကၿပီ..။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္လာသည္။
“ ေဟ႕…. သိန္းဝင္း.. ဒို႕ဝုိင္းမွာ အရက္ မရွိေတာ့ဘူး…ေဟ႕…လုပ္အုံးကြ….”
မၾကည္ရွိန္ေယာက်္ား ကိုေပါစိန္ အသံႀကီးက ဟိန္းထြက္လာပါသည္။ ထြန္းထြန္းေရာ မဝင္းခင္ပါ ၾကားလိုက္ရသည္။ ထြနး္ထြန္းက စိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး
ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို တိုးျမွင့္လိုက္သည္။
“ ဖြတ္…စြပ္………ျပြတ္………ဘြပ္……..”
“ အ…အား…အ……….အင့္..ကၽြတ္…ေကာင္း…….ေကာင္းတယ္..အင့္…..အ…ေမ႕..အင့္……အ..အ..ပီး…အာ..ပါး…ပီးပီ….ေမာင္ရဲ႕…အ……အီး……..”
မဝင္းခင္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္ခံရသလို တြန္႕ခနဲ တြန္႕ခနဲ တုန္လႈပ္သြားၿပီး ေစာက္ရည္ပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္၏။ ထြနး္ထြန္းလည္း တစ္ကိုယ္လုံး
က်ဥ္တက္သြားၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထည္႕လိုက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဆႏၵေတြ ျပည္႕ဝ၍ အေကာင္းႀကီးေကာင္းကာ ေခတၱ မွိန္းေနၾကစဥ္.. မဝင္းခင္
ေယာက္်ား ကိုသိန္းဝင္း အသံေပၚထြက္လာသည္။
“ ဟုတ္ကဲ႕ပါ…ကိုႀကီးေပါစိန္ရ.. ဝင္းခင္ကို ဝယ္ခိုင္းထားပါတယ္… လာေတာ့မွာ စိတ္ခ်…”
ကိုသိန္းဝင္းခမ်ာ သူ႕မိန္းမ အရက္ဝယ္ေနသည္ဟု ထင္ေန၏။ အမွန္အားျဖင့္ မဝင္းခင္မွာ ထြနး္ထြန္းအလိုး ခံေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ထြန္းထြန္းက သုတ္ရည္ပူေတြ ဝင္သြားသည္အထိ လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းအတြင္း ျမွဳပ္ႏွံထားၿပီး လေရေတြ ကုန္သြားေလာက္မွ ဗလြတ္ခနဲ ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ..
၊ လီးတန္ႀကီးကၽြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ မဝင္းခင္ ေစာက္ေခါင္းဝက ဗလု..ဗလု…ဗြတ္…ဟူေသာ အသံေတြႏွင့္အတူ ေစာက္ရည္ေတြက စီးအံက်လာသည္။
မဝင္းခင္ ကုတင္ေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္ရင္း မွိန္းေနသည္။ ထြန္းထြန္းက နား နားကပ္၍ …
“ မမ….ေကာင္းလား…ဟင္…”
“ အင္း…”
“ အားရ…ေက်နပ္ရဲ႕လား…”
“ အင္း….လို႕…..”
“ ေနာက္ညေတြလဲ လိုးေပးရအုံးမွာလား ဟင္…”
“ အင္း ….ပါ..လို႕…ဆိုေန…..”
မဝင္းခင္ မွိန္းေနရာမွ ႏြမ္းဟိုက္ေသာ အသံျဖင့္ တုန္႕ျပန္လိုက္သည္။
“ ဒီေပၚမွာ ခဏေနခဲ႕ဦး…က်ေနာ္ အရက္သြားဝယ္လိုက္အုံးမယ္.. ”
သူမ်ားမယားမ်ားကို ခုိးၿပီးလိုးရသည္မွာ ဘယ္လိုေကာင္းမွန္း မသိပါဘူးဗ်ာ..၊ လူသားတိုင္း အေျခအေနေပးရင္ လစ္ရင္လစ္သလို လုပ္မယ္ဆိုတာ ေျပာေနစရာ
ေတာင္ လိုမယ္ မထင္ဘူးဗ်ာ..။ က်ေနာ့္လုပ္ရပ္ေတြ မမွားဘူးဆိုတာ က်ေနာ့ကိုယ္ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ပါသည္။
ေစာက္ဖုတ္မ်ဳိးစုံ လုိးဖူးတဲ႕သူတိုင္း က်ေနာ့္အေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မည္ဆိုတာ သိပါသည္။ က်ေနာ္ အရက္သြားဝယ္ၿပီး ျပန္လာေတာ့ လမ္းမွာ စဥ္းစားမိသည္။
က်ေနာ့္ရဲ႕ ကာမသိဒၵိေတြ တုိးပြားလာၿပီဆိုတာ ယုံၾကည္ရင္း ၿပဳံးေပ်ာ္ေနမိသည္။
က်ေနာ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ မမက ကုတင္ေပၚတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေန၍ ႏိႈးရေသးသည္။
“ မမ….မမ…ထ..ထေလဗ်ာ… ထေတာ့ …..ဟာ…အက်ႌေတြလဲ မဝတ္ရေသးဘူး…”
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္တစ္ခ်ီႏွစ္ခ်ီေလာက္ ထပ္ဆြဲလိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။ အဲဒါနဲ႕ မမ ႏိုးလာၿပီး အက်ႌေတြ ကုန္းရုန္းၿပီး ထဝတ္လိုက္
သည္။ က်ေနာ့္လက္ထဲမွ အရက္ပုလင္းမ်ားကို မမကို ေပးလိုက္သည္။
“ ေမာင္ေလး… ေမွာင္ရိပ္ခိုၿပီး ၿခံေပါက္က ေစာင့္ေနေနာ္…သိလား..”
“ အင္း…အင္း….”
ထြန္းထြန္း မဝင္းခင္ပါးကို ရွဴးခနဲ နမ္းလိုက္ၿပီး အေပၚထပ္မွ ဆင္းကာ ေနာက္ေဖးေပါက္က အသာလစ္ထြက္ခဲ႕သည္။ အရက္ဆိုင္သို႕ အသြားတြင္..ပီယမႏၲာန္ကို
တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆိုေနပါေတာ့သတည္း…။
No comments:
Post a Comment